Blogs

Vaderdag 2014: we zijn op de huisartsenpost. Viggo heeft net een paardenmiddel tegen een allergische reactie gehad en valt daarvan vrijwel meteen in slaap. In afwachting van de werking van de medicijnen, besluiten we om niet in de wachtkamer te gaan zitten, maar blijven in de behandelkamer. Mijn man Iddo heeft onze dochter op schoot en leest haar voor. Ik zit aan de andere kant van het bed en houd onze knul in de gaten, hij ligt op zijn zij en zijn benen en buik lijken steeds roder te worden. Ik sta op en draai hem op zijn rug, Iddo is net klaar met het voorleesverhaal. Wat dan gebeurt, lijkt wel een film: we kijken elkaar aan en ik zie in Iddo’s ogen dat hij hetzelfde denkt als ik. Ik sta even aan de grond genageld, Iddo stoot Viggo aan, zijn borstkas komt weer omhoog. Vervolgens ren ik de gang op,...

Net als ik denk, het gaat al best een tijd goed, Viggo heeft al zeker drie weken geen anti-histamine*  gehad, gaat het mis. Tijdens het ontbijt begint Viggo verwoed te krabben in zijn nek. Terwijl ik vraag of hij op meer plekken jeuk heeft, kijkt hij me aan en zijn gezicht zegt voldoende. Eén oog zit een beetje dicht, bij zijn mond verschijnen al wat galbulten. Bij nadere inspectie blijken zijn benen ook al galbulten te hebben en op zijn rug vlamt de eczeem op. Snel pak ik anti-histamine. Viggo drinkt gretig het drankje op en daarna begint hij te huilen. Hij huilt niet door de jeuk, maar vanwege de teleurstelling. We weten namelijk al waar hij op reageert. De vlokken die hij ruim een jaar geleden uit zichzelf is gaan vermijden, wilde hij zo graag weer proberen. Er kunnen sporen van melk inzitten...., nou op mijn schoot zit duidelijk...

Januari 2011: we weten sinds kort dat onze éénjarige zoon Viggo ernstige voedselallergieën heeft en na een vrij heftige reactie hebben we altijd een Epipen bij.  In de zomer van 2011 gaan we bijna zorgeloos en zonder wantrouwen voor het eerst kamperen met de kinderen; een eetvoorraad gaat mee en gelukkig mag hij frites van de restaurant-camping. Ondersteund door de zon begint onze vakantie prachtig. Na een paar dagen worden we gewekt door ritmisch getik. De dagen vullen zich met regen. Uitgebreide maaltijden in de tent bereiden is geen optie, dus na een soepmaaltijd en frites, nemen we contact op met een Italiaans restaurant. We bellen met de vraag of ze een ‘Viggo-proof’ pizza willen bereiden. Vol Italiaans temperament gaat de baas de uitdaging aan. Hij nodigt ons uit in de keuken en zorgt dat de kok onze instructies en waarschuwing voor kruisbesmetting goed opvolgt. De kok neemt zijn tijd… Ons...

Leven met een voedselallergie; buitenstaanders leggen vaak de nadruk op wat niet gegeten mag worden. Toen bij Viggo begin 2011 zijn (levensbedreigende) allergieën werden vastgesteld, was het voor ons ook wel even zo. Na inspectie van de voorraadkast hadden we best wat producten met een ‘verboden’ kruis erop. En dan de eerste paar keren in de supermarkt: bijna alles ging, na het lezen van de ingrediënten, weer terug het schap in. Na vier jaar eten vrij van ei, pinda, noten, soja, koemelk en tropisch fruit, kunnen we ook terugkijken op een aantal positieve ervaringen. Bijna al ons brood komt uit de broodbakmachine, maar tweewekelijk bakt de bakker een brood zonder bakverbeteraar (zonder melkeiwitten dus), zodat wij altijd veilig reservebrood in de vriezer hebben liggen. Op bestelling worden krenten – of tarwebollen gemaakt die allergeenvrij, in een volledig schoongemaakte omgeving en oven bereid zijn. En hebben wij geen plek in onze vriezer?...