Koken met Yvonne

500 gram (iets) kruimige aardappelen
165 gram gekookte biet, fijn geraspt
125 gram bloem
50 gram maizena (maiszetmeel)
snufje nootmuskaat
2 theelepels zout
bakje spekreepjes
peterselie-dillesaus

Gnocci is een erg lekker Italiaans gerecht op basis van aardappel. Je kunt de bolletjes eten als macaroni, en meestal koop ik ze kant en klaar in de supermarkt (bijvoorbeeld van De Cecco of Grand'Italia), omdat er geen allergenen in zitten die Evert niet mag. In een paar minuutjes zijn ze gekookt en klaar, makkelijk dus en lekker voor de afwisseling. Om het extra bijzonder te maken kun je ze voor de feestdagen natuurlijk ook zelf bereiden. Het deeg is wat plakkerig, maar door steeds met bloem te strooien tijdens het rollen, is het redelijk goed te verwerken. De bietjes geven extra smaak en vooral ook een prachtig paarse kleur. De aardappelbolletjes zijn aardig zware kost, en wanneer je wat meer gangen eet is dit recept zeker voldoende voor vier.

100 gram gerookte eendenborstfilet
 (in plakjes, gevogelteschap AH)
2 eetlepels bosbessenjam
1,5 eetlepel verse tijmblaadjes
150 gram gemengde sla
2 eetlepels balsamicoazijn
3 eetlepels goede olijfolie
1 flinke theelepel Zaanse mosterd
zout en peper



Een vreemd idee, maar over een maand hebben we kerstmis 2014 alweer achter de rug. Hoog tijd dus om alvast met een aantal feestelijke recepten op de proppen te komen, om wat inspiratie te bieden voor een mooi menu. Te beginnen met deze salade. Lekker en licht, dus een fijne gang in een wat uitgebreider menu. Wild, hoewel ik vermoed dat deze eend behoorlijk tam is geweest, gaat altijd goed samen met zoet en de tijm complementeert beide smaken. Het gerecht is vrij gemakkelijk en snel te bereiden, maar houd er wel rekening dat er ook nog een beetje 'last-minute'werk is. Maak de rolletjes eendenborst liever niet te lang vantevoren, anders gaan ze namelijk 'lekken'. De met tijm geparfumeerde jam en de dressing kun je uiteraard wel van tevoren prepareren. 

Voor een klas vol kinderen:
32 knakworsten (ca 4 blikken/potten)
8 velletjes diepvriesbladerdeeg
(Koopmans)
kommetje water







Tegenwoordig worden feestdagen op school vaak met een gezamenlijke maaltijd gevierd. Nog even en dan zullen vele ouders van basisschoolkinderen weer het verzoek krijgen om een gerechtje te maken voor de kerst- of winterviering. Als moeder van een allergische zoon, was ik altijd bereid mijn steentje bij te dragen, zodat ik zeker wist dat Evert wat lekkers mee kon eten, naast alle vervanging die ik hem verder mee gaf. Nadat ik ze een keer had gemaakt, vroegen de kinderen uit zijn klas elk jaar opnieuw weer om deze simpele, maar blijkbaar o-zo-onweerstaanbare knakworstbroodjes. Zoveel leuker om te zien dan in een 'gewoon' deegjasje. En dan ook nog gepresenteerd in een feestelijk (met kerstslingers) versierde mand, succes gegarandeerd!

125 gram rozijnen
125 ml rum (of water)
500 gram bloem
200 gram donkere basterdsuiker
1 zakje bakpoeder (16 gram)
mespuntje peper
1,5 eetlepel koekkruiden
have eetlepel zout
100 gram vloeibare honing
4 dl water
3 friszure appels

Een klassieker die vele varanties kent en die lekkerder is dan je zou verwachten: oudhollandse kruidkoek. Leuk om te maken nu de Sint weer in het land is. Mijn favoriete recept leerde ik van een vriendin: met rozijn en appel, die de koek lekker smeuig maken. De koek wordt langzaam gebakken, op niet al te hoge temperatuur. Hou er rekening mee dat het wellen van de rozijnen (overigens niet per se nodig) een paar uur duurt. Je kunt dit ook de avond van tevoren al doen. Koekkruiden, niet weg te denken in december, kun je eventueel zelf maken door 30 gram kaneel, 10 gram nootmuskaat, 10 gram gemalen kruidnagel, 5 gram gemalen korianderzaad en een snufje  witte peper en gemberpoeder te mengen, of hiermee naar smaak en dieet te varieren.

Voor 2 - 3 personen (0,5 liter):
250 gram handpeer (vruchtvlees,
zonder schil en klokhuis)
1 eetlepel water
1 eetlepel suiker
200 ml soja- of rijstmelk
100 ml soja- of rijstcuisine
kwart theelepel kaneel

Nu de dagen weer korter en kouder worden en de eerste herfststormen zich alweer hebben laten zien, hoor ik veel mensen om me heen opgetogen over hun bekers warme chocolademelk, liefst met slagroom. Inderdaad lekker. Maar wat nu als je geen cacao verdraagt, het niet lust of gewoon een keer wat anders wilt? Dan is dit het perfecte alternatief: warme perendrank met caramel en kaneel. Lekker na een wandeling 's middags, of gewoon 's avonds op de bank. Peer en kaneel zijn een klassieke en lekker herfstige combinatie, maar natuurlijk laat de drank zich ook prima zonder kaneel (voor wie deze specerij niet mag), of zelfs zonder peer, maar dan met appel, bereiden. Voor elk wat wils, dus. En slagroom is hoe dan ook overbodig!

Voor ruim 3 dl:
eetlepel zout 
90 gram verse peterselie
15 gram verse dille
225 ml soja- of rijstcuisine
2 eetlepels citroensap
1,5 eetlepel vloeibare margarine
zout, peper

Deze zijdezachte romige en kruidige saus wordt koud geserveerd, zoals bijvoorbeeld ravigotte- en remouladesaus, en past heerlijk bij gebakken vis of gebakken aardappeltjes. De gebruikte kruiden zijn niet alleen lekker, maar ook nog eens erg gezond! Zowel de peterselie als de dille vormen een goede een bron van vitamine C. Daarbij heeft dille een gunstige werking op de spijsvertering en zou het stofje apigenine in peterselie allergische reacties verminderen; hoe toepasselijk voor deze rubriek! De peterselie wordt voor dit gerecht kort gekookt (ofwel: geblancheerd) om zijn smaak en structuur wat zachter te maken, voor dille is dit niet nodig. Bewaar de saus niet te lang, want dan verkleurt het mooie groen namelijk tot bruinig.

500 gram hamlappen
2 uien
2 teentjes knoflook
1 theelepel gemberpoeder
1 rode peper
3 eetlepels olie
1 eetlepel umeboshi- of umepasta
1 eetlepel bruine suiker
halve eetlepel rijstazijn
1 laurierblaadje
halve liter bouillon
100 gram taugé

Dit gerecht trof ik ooit in een blad van een supermarkt, in de tijd lang geleden dat Evert geen soja verdroeg. Omdat het bereid werd met 6 eetlepels ketjap, die een belangrijk deel van de smaak bepaalde, kon ik het destijds dus niet maken. Nu hij al lang en breed wel weer soja kan eten, weet ik inmiddels hoe je de ketjap heel prima kunt vervangen. Met het zuurtje van de rijstazijn, het zoute van de Japanse umeboshipruim (of liever: -abrikoos) en het zoete van de bruine suiker, worden vlees en saus minstens net zo lekker! Umeboshipasta koop je in de natuurvoedings(web)winkel en geeft je gerechten de 5e smaakdimensie (die wordt onderscheiden naast zoet, zout, zuur en bitter), umami: het werkt smaakversterkend en geeft spijzen een kick.

ca. 35 stuks (= twee flinke bakplaten):
350 gram boekweitmeel (bv Koopmans)
175 gram geharde margarine
halve dl soja- of rijstmelk
snufje zout
evt. 1 theelepel koekkruiden
100 gram suiker
100 gram verse pompoen
1 kuipje Dr. Oetker Choco Dip Bruin
of andere (smelt)chocolade


Niets is zo leuk voor kinderen - en volwassenen - als grappige, schattige koekjes bakken, die je ook nog eens lekker op mag smikkelen. Een leuk idee voor de herfstvakantie, zeker in het kader van Halloween, om met je kleintjes aan de slag te gaan in de keuken. Bij kookwinkels en op internet vind je tegenwoordig leuke uitsteekvormen als spookjes, heksenhoeden, vleermuizen en pompoenen. Wie geen gewoon zanddeeg op tarwebasis mag, kan deze (glutenvrije) variant van boekweitmeel eens proberen. De koekjes zijn eerder chewy dan knapperig, maar sowieso erg lekker! Oogjes in verschillende maten kun je vinden wanneer je googelt op 'eetbare suikeroogjes', bij sites als partysweets.nl en moeskasfunhouse.nl.

185 gram snelkook havermout
80 gram harde margarine
90 gram suiker
mespunt kaneel
groot blik halve peren op 
siroop (800 gr)
1 pakje Alpro opklopbare room
500 ml Alpro Mild & Creamy Vanille
1 -2 theelepels kaneel
2 zakjes vanillesuiker
6 blaadjes gelatine

Zomaar ineens schudde ik hem vorig jaar uit mijn mouw, deze heerlijk luchtige variant op de klassieke kwarktaart. Met sojayoghurt in plaats van -roomkaas en havermout in plaats van een tarwekoekjesbodem. Nadat ik hem eenmaal gemaakt en geproefd had, werd ik soms 's nachts wakker met een dwingende behoefte aan een groot gekoeld stuk ervan! Maar goed dat ik hem op zulke momenten niet voor handen had, want een traditie van nachtelijke schranspartijen is snel geboren en, vrees ik, moeilijk weer te stoppen. Maar voor deze lekkernij mag je me 's nachts wakker dus maken! En ach, wat hebben de ingrediënten nou met snoepen te maken? Het is, afgezien van de suiker, in feite gewoon een soort van verantwoord ontbijt, of toetje. Waarom maak ik hem eigenlijk niet vaker?

kleine theelepel zout
3 flinke theelepels uienpoeder
2 eetlepels (mais)meel
halve tot 1 eetlepel kurkuma
snufje chilipeper
4 flinke eetlepels polenta (grove
maisgries)
2 eetlepels zonnebloemolie
500 gram kipfilet



Kurkuma, ook wel gemalen geelwortel, koenjit of turmeric genoemd is een fijne specerij. Soms gebruik ik kurkuma voor de typische, milde smaak, in currymengsels is het vaak een hoofdbestanddeel, maar vaker nog voeg ik het toe om een gerecht warmte (en daarmee bedoel ik geen scherpte) te geven. Het is niet goed uit leggen, maar dat is precies wat het doet , want wanneer je het proeft weet je waarschijnlijk exact wat ik met deze warmte bedoel. En dan gebruik ik het ook graag om een andere reden. Kurkuma geeft namelijk een prachtige, appetijtelijke, goudgele kleur aan je gerecht. De foto die je hier ziet geeft exact weer wat je ermee kunt bereiken. Mooie bijkomstigheid is dat het poeder wordt verondersteld zeer gezond te zijn. En in de toko is het heel goedkoop!

3 tomaten
1 aubergine
1 courgette
half doosje champignons
1 ui
1 rode paprika
2 teentjes knoflook
2 eetlepels goede olijfolie
evt. 2 eetlepels balsamicoazijn
zout en peper
evt. verse basilicum

Dit gerecht is lekker, makkelijk te bereiden en geschikt voor alle seizoenen! Bovenstaande ingrediënten zijn maar een leidraad, in feite kun je ook 1 of 2 soorten groenten nemen, maar een 'gemengde' salade is natuurlijk wel erg lekker. Ook kun je variëren met andere groenten, als venkel, rode ui, gele of groene paprika en maiskolven (in schijven van ca 2 cm dik). Soms doe ik er ook sperziebonen door, maar die kook ik dan apart om ze er later doorheen te scheppen. Er zijn eigenlijk maar een paar regels. De stukken groente mogen niet te klein zijn. En zorg dat ze op de ovenplaat niet op elkaar liggen tijdens het roosteren, anders worden ze gestoofd en papperig! Dus, maak je een grotere hoeveelheid, doe dat dan in meerdere keren. 

Ca. 12 stuks
200 gram bloem
50 gram cacaopoeder
1,5 theelepel bakpoeder
1 theelepel baksoda (zuiveringszout)
driekwart theelepel zout
300 ml soja- of rijstmelk
1,5 theelepel appelciderazijn
2,5 eetlepel maizena
100 ml vloeibare margarine 
200 gram suiker
potje (350 gram) kersen zonder pit 

De mevrouw die ik drie jaar lang wekelijks als vrijwilliger bezocht is deze zomer overleden. Ze was aan de rolstoel gekluisterd, 87 jaar oud, al 6 jaar weduwe en ernstig ziek, maar het was ongelofelijk hoe opgewekt en vrolijk ze altijd bleef. Een voorbeeld voor velen. Ze was erg actief, naaide nog veel kleding zelf, kreeg computerles en zat nooit stil. Mijn woensdagmiddagen zijn nu vreemd kaal en leeg. Hoewel ik altijd 'U' ben blijven zeggen, voelde ze als mijn woensdagmiddagvrien- din. We dronken koffie, kletsen honderd-uit, gingen op pad naar het winkelcentrum in de wijk en maakten samen de puzzel en het cryprogram uit de krant. We hadden dezelfde humor en lachten wat af! Ik genoot van haar verhalen over vroeger, over haar klein- en achterkleinkinderen.

Per persoon:
ca. 150 gram zuurkool
laurierblaadje
3-4 verse knakworsten
2 pistoletjes
mosterd






Als ik ergens van gruwel dan is het wel van knakworst uit blik. Die sponzige, weke massa, gans onsmakelijk vind ik het, en ik eet ze dus ook niet! Heel anders is het met de verse knakworsten, die tegenwoordig in veel supermarkten op de vleeswarenafdeling te vinden zijn, of in het koelvak tussen de ham/spekreepjes. Vrij van koemelk, ei en veel andere allergenen. En, ook belangrijk: ze doen kun naam eer aan door te knákken bij elke hap, ze zijn sappig van binnen en goed gekruid. Wel duurder dan hun blik-broertjes, maar dat zijn ze ook zeker waard. Ik herinner me dat we, toen ik een jaar of 10 was, wel eens naar de Vogeltjesmarkt in Antwerpen gingen. Na het bekijken van alle kraampjes...

Voor 1 glas (ca. 200 ml):
Iced Cappuccino:
1 shotje espresso
(ca. 25 ml, van een zakje of uit de machine)
150 ml koude sojamelk naturel, 
4  ijsblokjes
Iced Chococino:
vervang de naturel sojamelk
(of een deel daarvan) door
een variant met chocoladesmaak

Nog even lekker nazomeren met een ijskoud drankje, nu de temperatuur - hoera! - weer wat gestegen is. Koffie! Hoewel ik zelf niet allergisch ben voor melk, hou ik het net zo lief bij soja. In Nederland is het nog zoeken naar tentjes waar ze Soja Latte of Soja Cappuccino verkopen. Bij Bagels & Beans, Starbucks en een handjevol andere gelegenheden kun je gelukkig al terecht, maar meestal is het flink zoeken geblazen. In het buitenland, zoals Engeland en Duitsland, is dat al heel anders. Al jaren scoren we daar zonder probleem cappuccino's op sojabasis, en dit jaar in Berlijn vonden we zelfs een zaak waar ze nog veel meer koffiespecialiteiten met soja aanboden.  Zoals Iced Cappuccino. Dit is mijn versie ervan, maar hij smaakt wat mij betreft hetzelfde.

chocotopping*
250 gram banaanvruchtvlees
250 gram bloem, gezeefd
250 gram suiker
2 theelepels baksoda 
kwart theelepel zout
180 ml soja- of rijstmelk
1,5  theelepel (appelcider)azijn
60 ml rijst- of zonnebloemolie
1 theelepel vanille extract (of het merg van 1 stokje)

Uit eigen ervaring, maar vooral ook uit gesprekken met allergiepatiënten, weet ik dat qua eten het gemis aan 'normaal' gebak het allergrootst is. Koemelk-, ei- en nootvrije taarten, koekjes, cakes en ook desserts, ze lijken onbereikbaar, zeker aangezien ze vrijwel niet in de winkel te koop zijn. Gelukkig kun je tegenwoordig erg veel met soja, maar wie de pech heeft ook dáár niet tegen te kunnen moet echt goed zoeken. Helaas zijn vervangende producten als yoghurt en roomkaas nog steeds alleen op sojabasis te verkrijgen. Gelukkig is er wel cuisine en opklopbare room (onder andere op rijst-, kokos- en haverbasis), en daar kom je ook een heel eind mee! Om het voor de soja-allergischen onder ons...

Per glas
Met alcohol:
halve limoen
2 cl gembersiroop (Conimex)
1 cl suikersiroop (Monin)
4-5 ijsblokjes
5 cl witte rum (Havana Club)
spa rood
Zonder alcohol:
halve limoen
4-5 ijsblokjes
5 cl suikersiroop
1 dl sterke jasmijnthee (koud)
spa rood

Ik weet niet wat het is met gember, maar het is een vreemd goedje. Ik heb het lang niet kunnen waarderen, maar nu vind ik het toch wel lekker: zoetzuur, geconfijt of in roerbakschotels. Het is zoet en scherp tegelijk en het heeft vele mogelijkheden. Op mijn vakantie in Berlijn dronk ik bij het Aziatisch-Vietnameze restaurant Royals & Rice (waar je overigens prima allergeenvrij kunt eten) een heerlijke GinGer-cocktail, met versgesneden gemberreepjes. Geïnspireerd heb ik thuis een variant met gembersiroop gemaakt, een kruising tussen de inmiddels bekende Mohito en deze GinGer. Mijn niet alcoholische cocktail is geïnspireerd op de limonade die we er dronken, uit suikerpotjes met deksel nota bene, hoe origineel!   

klein scheutje olie
75 gram (volkoren)bloem
75 gram havermout
50 gram bruine suiker
70 gram (vloeibare) margarine 
3 friszure appels
150 gram bramen





Een simpel te maken en heerlijk toetje. Zeker wanneer je het serveert met een bolletje zuivel-, gluten- en sojavrij ijs van Professor Grunschnabel. Erg smakelijk bij deze crumble is hun Kyoto & Murasaki-ijs op basis van cranberry, cassis en frambozen met citrus en winterse specerijen (zie foto). Op de website vind je de circa 140 verkooppunten die Nederland rijk is; in de winkel kun je dan de ingrediënten bekijken (of vraag deze op via de website). Bij gebrek aan witte bloem heb ik voor mijn crumble volkorenbloem gebruikt en dat is me eigenlijk prima bevallen. Lekker verantwoord, net als de havermout. Het leuke vind ik dat de kleur van de bramen in de appels trekt, die daardoor mooi lichtroze worden.   

100 gram chocolade- (of carobe)reep*
60 gram gepofte tarwe- of kamutkorrels 
of Rice Krispies








Jaren ben ik op zoek geweest naar Rice Krispies: gepofte rijstkorrels in een knapperig, zoet jasje. Ik heb bij vele supermarkten gekeken, maar ik vond alleen ontelbaar veel varianten, waaronder die met chocola eromheen en dus met melkbestanddelen in de receptuur. Terwijl ik me van vroeger toch echt de eenvoudige variant herinnerde. Blijkbaar grijpt Nederland in het schap liever naar cereals die bol staan van suiker en kleurstof. Vandaag trof ik echter, zomaar bij Albert Heijn weer dozen aan van het merk Kellogg's. Zou ik al die tijd niet goed gekeken hebben? Inmiddels had ik mijn recept echter al verwezenlijkt met gepofte tarwe (De Halm) en gepofte kamut (Lima), beide te koop bij de Natuurvoedingswinkel en met weinig toevoegingen. 

1 liter kippenbouillon
60 gram griesmeel*
3 eetlepels citroensap
flinke hand platte peterseliebladeren

In verband met mijn eigen vakantie dit keer geen inleidend praatje maar wel een zomers soepje!

Voor 20 stuks:
10 plakjes filodeeg (diepvries)*
olijfolie
300 gram verse spinazie
1 kleine ui
1 teentje knoflook
400 gram lamgsgehakt
theelepel gedroogde mint
0,5 theelepel gemalen komijn
snuf cayennepeper en kaneel
kleine theelepel zout

Om dit recept, dat al een tijdje in mijn brein had liggen rijpen, uit te proberen, toog ik naar mijn vertrouwde AH voor lamsgehakt of desnoods -lapjes die ik zelf zou kunnen malen. Echter, geen lam te bekennen. Op naar het winkelcentrum verderop. De Jumbo had enkel een paar lamskoteletjes, de Keurslager alleen (diepgevroren) koteletten. En tot slot de Plus: nul komma nul, niënte, nada lamsvlees in de schappen. Het verkoopt niet, legden diverse medewerkers mij uit. Nou zet ik het hier ook niet wekelijks op tafel, maar een beetje vreemd vond ik het wel, om niet te zeggen hoogst vervelend. Dus heb ik op internet naar een Turkse slager gezocht en ik kwam terecht bij een fantastische supermarkt, slechts 15 minuutjes rijden bij mij vandaan.

500 gram kipfilet
1,5 eetlepel honing
3 eetlepels zonnebloemolie
2 knoflookteentjes
0,5 dl citroensap
0,5 - 1 eetlepel verse rozemarijnnaaldjes
1 theelepel zout




Er zijn mensen die bij elke zonnige dag boven de 20 graden met blij gemoed de barbecue aansteken. Ikzelf vind dat teveel gedoe. Het opwarmen - de temperatuur is immers pas goed als de kooltjes wit liggen te verassen - duurt langer dan het garen van dat stukje vlees zelf. Of zouden zij telkens een heuse schranspartij houden, met vier of vijf stukken elk? Wat me doet denken aan een sketch van Brigitte Kaandorp van lang geleden, over een Vleesfeest, maar dit terzijde. Zo'n vleesfeest vind ik eens per jaar misschien leuk, maar ik hou het normaal gesproken liever bij een wat meer bescheiden hoeveelheid. De hier behandelde kipspiesjes kun je dan ook zowel op de barbecue, als in de grill- of koekenpan, of onder de grill van de oven garen.

800 gram biologische vastkokers
takje munt
2 eetlepels zonnebloemolie
2 eetlepels (balsamino)azijn
1 teentje knoflook
rasp van een halve citroen
2 eetlepels citroensap
half bouillonblokje*
theelepel mosterd
vers gehakte bieslook


In het zuiden van Duitsland, waar mijn moeder vandaan komt, serveren ze heerlijke aardappelsalade. Niet, zoals wij hier gewend zijn, flintertjes pieper verdronken in een mayo-saus, maar kostelijke, nog als aardappel herkenbare plakken. De aardappels worden pas na het koken geschild. Er bestaat zelfs een speciale driepoot om ze op vast te prikken, zodat je je niet brandt. Dan worden ze in plakjes gesneden en op gevoel aangemaakt met een fijn gesnipperd uitje, olie, azijn, zout en vers gemalen zwarte peper. En heel voorzichtig omgeschept, zodat de plakjes intact blijven. Helaas is het mijzelf nooit echt gelukt om de authentieke smaak te verkrijgen. Te veel of te weinig ui, een verkeerd ras aardappelen, ik mis net de kennis en kunde die mijn moeder gelukkig wel heeft.

Voor 3 personen:
1 pak meergranenrijst (275 gram)
3 eetlepels olie
300 gram kippendijfilet
1 ui, 1 teentje knoflook
1 rode paprika, 1 gele paprika
150 gram diepvrieserwtjes
half zakje (20 gram) fajita seasoning mix*
4 tomaten
1 klein blikje maïs
scheutje citroensap
bosje verse koriander

Mag iets 'eenpansgerecht' heten wanneer je een deel ervan (de rijst in dit geval) in een tweede pan gaart? Omdat alles hier samen eindigt in één kookpot neem ik maar gewoon de vrijheid: Dit eenpansgerecht ziet er supervrolijk uit en smaakt bijzonder lekker. Het is voldoende voor 3 personen, maar als onderdeel van een maaltijd met voor- en nagerecht zeker ook voor 4. De receptuur leent zich prima om wat te spelen met de ingrediënten en is aldus aan te passen aan diverse allergieën. De meergranenrijst (met gerst, tarwe en wilde rijst) is feestelijk, maar uiteraard kun je ook gewone witte of zilvervliesrijst gebruiken. Als je geen tomaten verdraagt kun je in plaats daarvan een extra paprika toevoegen, of bijvoorbeeld champignons meebakken. 

1 kuipje Tofutti Creamy Smooth
Original (à 225 gram)
75 gram cuisine
75 gram suiker
1 limoen (3 eetl sap + de schil)
3 eetlepels tequila
1,5 eetlepel triple sec*
4 digestive biscuits (Verkade) 
2 theelepels zout



Ik ben dol op een cocktail op zijn tijd, vooral de fruitige, minder zoete varianten als mojito en capirinha vind ik lekker in de zomer. Nadeel is dat ze soms behoorlijk hard aankomen. Met dit toetje heb je echter wel de lusten, maar niet de lasten van de drank. Het ziet er feestelijk uit, het heeft echt de maragarita-smaak, maar in feite krijg je maar iets meer dan een eetlepel drank binnen per persoon. En dat is ook wel eens prettig. Het blijft natuurlijk (qua smaak ook) een toetje voor volwassenen, voor kinderen kun je de drank bijvoorbeeld vervangen door gepureerde aardbei. Pas dan eventueel de hoeveelheid suiker wat aan naar smaak. Er kan eigenlijk niets mis gaan met de bereiding en het is ook nog eens zo gepiept!   

4 rib- of haaskarbonades
(niet te dun)
4 plakken yorkham
4 eetlepels geraspte Wilmersburger
of een andere kaasvervanger
wat olie of margarine om in te bakken






Er komt langzaamaan steeds meer keuze in zuivelvrije kaasvervangers. Tofutti bijvoorbeeld bestaat al erg lang, maar de allerlekkerste die ik tot nu toe proefde is die van het betrekkelijk nieuwe Wilmersburger. Geen rare scherpe bijsmaakjes, sojavrij, en het ruikt, oogt en proeft werkelijk als hollandse kaas! Op hun website staan verkooppunten vermeld, en je kunt de kaas ook bij diverse webwinkels bestellen. Goed nieuws is echter, dat inmiddels enkele reguliere supermarkten (op dit moment Marqt en Jumbo) de 'kaas' in hun assortiment hebben, of op aanvraag kunnen leveren. Er staat ons koemelkmelkallergischen nog weinig in de weg om volop te experimenteren. Zo at ik nu al een paar keer met veel genoegen een Cordon Bleu.