Koken met Yvonne

150 gram biscuits
75 gram vloeibare margarine
1 blik vlaaifruit bosvruchten
700 gram Alpro yoghurt- 
variatie Blauwe Bosbes
6 blaadjes witte gelatine (dr. Oetker)
verse bosvruchten naar keuze
ter garnering




De eerste taart die ik leerde maken nadat Evert's allergie geconstateerd was, was appeltaart, waarbij ik de roomboter door margarine verving. Maar de eerste taart die ik echt zelf bedacht, was mijn zuivelvrije variant op kwarktaart, die verbazend goed uitpakte. Destijds, nu 15 jaar geleden, gebruikte ik  Alpro Yofu Bosvrucht, maar die is er inmiddels niet meer. Nu neem ik de Blauwe Bosbes Yoghurtvariatie in beker, die net zo goed werkt. Ook in de smaken kers- en perzik is de taart een succes. Pas dan echter het vlaaifruit (kersen respectievelijk perzik uit blik in plakjes) en de garnering aan. In feite maakt de maat van je springvorm niet uit. Neem je een kleinere, zoals hier op de foto (20 cm), dan wordt de taart wat hoger, maar 24 cm doorsnee is ook prima. 

Voor een flinke kan:
halve citroen
takje munt
1,5 dl citroensiroop
1,25 liter water







Er komen tropische dagen aan dit Pinksterweekend, dus een verfrissend drankje gaat er vast wel in! Deze zomerse dorstlesser kreeg ik eens bij mijn buurvrouw en sindsdien is het op warme dagen favoriet hier in huis. Ideaal voor een lome middag in de hangmat, in de achtertuin of bij de maaltijd. Natuurlijk kun je de limonade zoeter maken door er meer siroop in te doen, maar dat is een kwestie van smaak; ikzelf vind hem zoet minder verfrissend. Het is niet alleen lekker, maar ziet er ook nog eens feestelijk uit in een mooie kan met ijsblokjes. In een handomdraai gemaakt en het kost niet veel, zeker wanneer je zelf munt in de tuin hebt staan. Laat de zomer maar komen... 

2,5 dl Alpro Mild & Creamy naturel
sap van 1 citroen
2 theelepels gemalen komijn
1 eetlepel kurkuma
1 theelepel gemalen koriander
0,5 tot 1 theelepel chili/cayennepeper
halve theelepel gemalen kruidnagel
2 eetlepels milde paprikapoeder
kwart theelepel kaneel
1 theelepel gemberpoeder
1 theelepel zout
4 kipfilets (500 - 600 gram)
pitabrood, saus*, partjes citroen

Enkele weken terug constateerde ik tot mijn blijdschap dat de soja'yoghurt' in pak van Alpro, Mild & Creamy naturel, minder zoet geworden is. Hoera! Dat opende weer perspectieven, want ik wilde al zolang een keer met yoghurt koken! Zo hebben we al die tijd Idiase kip tandoori moeten mijden, terwijl dat me juist zo lekker leek. Ik ben meteen aan de slag gegaan en het resultaat is fantastisch. Tandoori kip wordt (liefst een nacht) gemarineerd in yoghurt met kruiden en daarna geroosterd. Het wordt in India niet geserveerd met rijst, dat is weer iets dat wij westerlingen erbij bedacht hebben. Naanbrood bevat helaas veelal melkeiwitten van yoghurt, maar met pitabrood of bv Roti Indonesia en de saus* heb je  een heerlijke maaltijd.

100 gram geurige rijst (pandan, basmati)
500 gram volkorenbloem
1 zakje gedroogde gist (7 gram)
1 eetlepel honing
2,5 theelepels zout
100 ml soja- of rijstcuisine
175 ml handwarm water





Er is de laatste tijd een hoop gedoe over brood. Tarwe zou slecht zijn voor je buik en je gewicht, en spelt het antwoord op alle problemen. Massa's mensen bekeren zich dus tot het speltbrood, met als gevolg dat er een spelttekort dreigt te ontstaan, in ieder geval tot de volgende oogst, en dat de prijzen de pan uitrijzen. Ik ben meestal wat terughoudend wanneer het zulke hypes betreft. Gezond verstand lijkt mij doorslaggevender dan wat een gezondheidsgoeroe de wereld in slingert. Kun je niet tegen tarwe, en merk je dat je er inderdaad moe van wordt, dat je buik ervan opzet of pijn gaat doen, ja dan kan er spake zijn van een intolerantie of wellicht allergie en moet je na onderzoek door en overleg met een arts tarwe zeker laten staan. 

8 rijstvellen*
8 slabladeren
30 gram rijstvermicelli
125 gram wortel
125 gram komkommer
1 bosui
8 blaadjes basilicum
8 blaadjes munt
Thaise komkommersaus  (zie onder)



Ooit kreeg ik bij een etentje waar iedereen een gang moest meebrengen deze loempia's voorgeschoteld. Ik was totaal verrast door de dipsaus, die was zo lekker dat ik het restant in mijn kopje gewoon opdronk. En nog steeds: wanneer ik dit gerecht maak, gaat de komkommersaus gaat bij alle eters op, met pepers en al! Die verliezen door het zuur iets van hun scherpte, dus het klinkt dapperder dan het is. Het bereiden is een leuk, maar tijdrovend werkje, met het snijden van de vulling en vervolgens het vouwen van de loempia's. Ze hoeven echter niet gebakken te worden, dus dat scheelt weer. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het oprollen met vier handen het makkelijkst gaat, maar het is in je eentje ook wel te doen, een kwestie van goed (en vaak) oefenen.

170 gram biscuits
80 gram margarine
wat olie om in te vetten
2 kuipjes Tofutti Creamy Smooth
  Original* (à 225 gram)
sap van 1 limoen
3 zakjes vanillesuiker (à 8 gram)
1 potje bio aardbeien fruitspread
  (250 gram, AH)
250 gram aardbeien ter garnering

Cheesecake, de Amerikaanse versie van de hier welbekende kwarktaart, is een smeuïg gebak op basis van roomkaas dat wordt bereid in de oven. Met Tofutti, een vervanging voor roomkaas op sojabasis (te koop bij de natuurvoedingswinkel) is gemakkelijk een lekkere zuivelvrije variant te maken. Daamee kun je volop variëren: gebruik bijvoorbeeld in plaats van aardbeien andere jam- en zachte fruitsoorten als banaan, bosvruchten, of kersen. Handig om te weten is dat geharde margarine een knapperige bodem geeft, terwijl deze bij vloeibare margarine wat papperiger blijft, maar de smaak is evengoed prima. Een kwestie van voorkeur (of wat voor handen is) dus. Volkoren biscuits geven het meeste smaak, ik gebruik de Digestives van Verkade.

Voor 2 personen:
650 gram kruimige aardappels
500 gram prei
1 eetlepel olie
1 pakje roerbaktofu (bv. AH)
blikje tomatenpuree
1 - 2 theelepels sambal
wat olie om in te vetten
1 eetlepel olie of margarine
100 gram geraspte kaasvervanger

Onlangs heb ik een kaasvervanger ontdekt die niet alleen prima smaakt, maar ook heerlijk is om mee te koken. Hij heet Wilmersburger en is verkrijgbaar aan een stuk, in plakken of geraspt. Dit in een selecte groep eko-winkels en op internet (via veggiedeli.nl), maar ik heb begrepen dat introductie in de supermarkt geen jaren meer op zich zal laten wachten. Dat is fantastisch nieuws! Een tosti was snel uitgeprobeerd én prima bevonden, en ook op de pizza doet deze 'kaas' het goed. De smaak is vrijwel niet van echt te onderscheiden en er zit ook geen rare nasmaak aan. Fijn om te weten is tevens dat hij vrij is van koemelk, soja en gluten. De basis is kokosolie, met een kokosallergie raadt de leverancier het gebruik af.

Voor 2 personen:
25 gram bulgur 
2 trostomaten
1 bosje platte peterselie (20 gram)
1 bosje koriander (15 gram)
1 - 2 takjes munt
1 kleine rode ui
2 eetlepels citroensap
2 eetlepels olijfolie
(zee)zout

Ik ben eigenlijk altijd in de veronderstelling geweest dat Tabouleh op smaak gebrachte koude couscous was: een massa piepkleine bleke tarwebolletjes met hier en daar een flintertje groente, wat kruiden en een dressing. Tot ik het vorig jaar in Engeland in een Libanees restaurant als voorgerecht bestelde. 'Wat krijgen we nou?', dacht ik. Het was de omgekeerde wereld: een zee van groene kruiden met hier en daar een stukje tomaat en een gestoomde tarwekorrel. Wat skeptisch nam ik een eerste hap, maar de smaakexplosie en de knapperigheid - in plaats van papperigheid - waren fantastisch! Thuis heb ik meteen een eigen variant uitgevogeld. Volgens mij hoort de koriander er oorspronkelijk niet in, maar wij vinden hem juist lekker zo.  

2 eetlepels olie of margarine
1 prei, in ringen
½ bosje peterselie, grof gehakt met steel en al
1 takje verse tijm
1 teen knoflook, geschild en geplet
rasp van 1 kleine sinaasappel
paar draadjes saffraan
1 liter visbouillon (van blokjes)
200 gram zalmfilet in ‘hapklare’ blokjes
1-2 eetlepels gehakte bieslook


Zijn er nog gezinnen waar dagelijks een driegangenmaaltijd op tafel staat? Dertig jaar geleden was dat in ieder geval nog vrij normaal. Bij mijn vriendinnen thuis werd er begonnen met een bord soep (van zo'n blik waar je water bij moest doen), dan volgde het hoofdgerecht en werd er afgesloten met vanillevla of yoghurt; meer keuze was er toen niet in de supermarkt. Ik kreeg thuis wel het toetje, maar de soep, die was er slechts af en toe, op zon- en feestdagen, zij het zelfgemaakt. En nu, in mijn eigen gezin, eten we geen soep vooraf én geen toetje na, speciale gelegenheden uitgezonderd. Dus is het eigenlijk maar goed dat ik voor deze rubriek regelmatig wat leuks moet uitproberen. Zo komen wij hier ook aan onze trekken!

Voor 8 stuks:
500 gram bloem
40 gram margarine
zakje gedroogde gist (7 gram)
theelepel zout
halve eetlepel bruine suiker
60 ml soja- of rijstcuisine
200 ml water, lauw
grof zeezout ter garnering



Op vakantie in zuid-Duitsland doen we ons altijd tegoed aan Brezeln, ofwel pretzels: Elke bakker heeft er deze grote, zoute krakelingen in zijn vitrine liggen en nog nooit bleek er bij navraag melk of ei in te zitten. Ze zijn knapperig van buiten en zacht van binnen en hebben heerlijke grote knisperende zoutkorrels op de korst. In Nederland zie je ze helaas niet vaak. Ik heb dan ook regelmatig geprobeerd om ze zelf te bakken. Maar steeds leek het qua substantie vooral gewoon op een broodje. Tot ik me herinnerde dat bagels voor het bakken eerst in kokend water gaan, met een harde korst als gevolg. En ja hoor, bij de krakelingen bleek dat ook te werken. Het vormen van de pretzels is nog steeds niet mijn sterkste punt, maar de smaak en het mondgevoel kunnen er prima mee door!

250 gram taugé
2/3 - 1 rode peper
kleine knoflookteen
1,5 eetlepel azijn
1,5 eetlepel sojasaus







Eind jaren '80 was zo'n beetje heel Nederland in de ban van Chinees. Ook mijn moeder en zus stortten zich verwoed op het bestuderen van de onbegrijpelijke klanken. En wel met de cursus van Teleac op radio en televisie. Behalve de taallessen waren er uitzendingen geheel gewijd aan de Chinese cultuur en geschiedenis en - in samenwerking met Albert Heijn - konden we leren Koken met de Chinese Chef. Bij de grootgrutter kon je bij deze serie geschreven kookboekjes en benodigde exotische produkten kopen als soja-, oester- en hoisinsaus, zwarte boontjes, sesamolie en gedroogde paddenstoelen, alles voorzien van het pandabeer-met-koksmuts-en-wok-logo. Die wok, evenals het grote hakmes en het stoommrekje, werd gemeengoed in de Hollandse keuken.

Voor 8 stuks:
4 bananen (niet te rijp en niet
te groot, zo'n 17 cm geschild)
8 plakjes bladerdeeg
chocoladepasta puur*
eventueel:
pure chocolade om te smelten





Bij veel soorten voedselallergie is een zelfgemaakte appelflap nog wel toegestaan. Maar soms wil je wel eens iets totaal anders, zonder meteen allerlei keukentrucs, -gerei en -machines uit de kast te hoeven trekken. Dan is dit choco-bananenbroodje een leuk idee: een simpel te bereiden, maar heerlijke snack voor bij de lunch of de koffie. Evert en ik probeerden ze uit op een middag in de vakantie en het enige nadeel was dat we er echt servetjes bij nodig hadden, vanwege de kleverige chocola. Maar dat mocht de pret niet drukken, de smaak was meer dan prima! Voor de eters die griezelen van vieze handen en toet, raad ik dus bestek aan. Diegenen die wel graag hun vingers erbij aflikken, peuzelen het zo uit het vuistje op!

6 à 8 appels
(evenveel satéprikkers)










Langzamerhand begin ik weer uit te kijken naar het nieuwe appelseizoen, al is september nog ver weg. Ondertussen is het maar behelpen in de supermarkt. De ene keer is een appel heerlijk - knapperig en sappig - maar koop je dezelfde soort een paar dagen later, dan hap je geheid in een sponzig geval. Aan het schilletje is meestal niet af te zien wat voor vlees je in de kuip hebt, de vruchten liggen je stuk voor stuk blozend toe te glimmen. Zelfs de truc om aan het gewicht te voelen (hoe zwaarder hoe sappiger) werkt niet altijd. En zo kwam ik vanmorgen thuis met anderhalve kilo Hollandse Junami's in een zak. Vol verwachting zette ik mijn tanden in een mooi rood exemplaar, en meteen was daar de koude douche: melig! Met een hoofdletter! En dus niet eetbaar.

Voor 3 personen:
275 gram quinoa
3 eetlepels zonnebloemolie
6 chipolata-worstjes
1 flinke eetlepel gedroogde
Italiaanse kruiden
600 gram Italiaanse roerbakgroente
1 blik gepelde tomaten
1,25 dl rode wijn
zout en peper



Een paar maanden geleden liep in in de supermarkt een oude vaag bekende tegen het lijf. 'Ik heb allemaal rare dingen op mijn lijstje staan,' verzuchtte ze. 'Weet jij waar ik die kan vinden? Ik zoek quinoavlokken, gierst en gojibessen'. 'Wat goed', zei ik,' ga je op de gezonde toer?' 'Nou, ik ben er achter gekomen dat gezond eten heel belangrijk is en wij eten eigenlijk maar drie dingen: Pizza, Pasta en Friet.' Dit was geen grap. Maar wel buitengewoon schokkend, in mijn oren. Ik zag zo voor me dat dit zelfverkozen PPF-dieet ook nog eens niet geheel en al door haarzelf bereid werd. 'Kun je niet beginnen met aardappelen en groente te koken? Of gewone quinoa als pasta te gebruiken?' vroeg ik voorzichtig. 'Nee', was haar besliste antwoord, 'het roer moet om!' 

Voor 15 stuks:
300 gram zelfrijzend bakmeel
200 gram griesmeel
rasp van 1 sinaasappel
snufje zout
100 ml soja- of rijstmelk
200 ml olijfolie
150 gram honing
150 gram rietsuiker
sap van 1 citroen (ca 50 ml)
2 eetlepels oranjebloesemwater


Oranjebloesemwater heeft een zeer typerende geur, die mij altijd meteen aan oosterse winkels doet denken. Het komt oorspronkelijk uit Marokko (in Nederland koop je het veelal in de Turkse of Marokkaanse winkel en soms in de toko) en wordt gedestilleerd uit de blaadjes van sinaasappelbloesem. Het combineert goed met sinaasappel en watermeloen, maar ook met rijst en stoofschotels. Waarbij je wel uit moet kijken dat het niet gaat overheersen. In deze cakejes geeft het water zijn typische smaak aan het glazuur. Of nou ja, ze heten cakejes, maar in feite heeft de substantie meer van een brossige koek. Hoe dan ook erg lekker. En voordeel is dat er geen ei en boter aan te pas komen, omdat de (oorsponkelijk Turkse) receptuur gebaseerd is op olijfolie. 

Voor 2 tot 3 personen: 1 ui
3 paprika's (geel, groen, rood)
2 eetlepels zonnebloemolie
250 gram rundergehakt
1 blik chilibonen (400 gram)
klein blikje maïs (150 gram)
halve theelepel zout
1 theelepel gemalen koriander
1 theelepel gemalen komijn
mespuntje chilipoeder
4 grote flour tortilla's
kaasvervanger*
saus **

Wat hebben we dit heerlijke ovengerecht lang niet gegeten! Allereerst omdat Evert geen kaas en zure room mag, maar daarnaast omdat dat hij geen bruine, zwarte of kidneybonen bliefde. En wat is een goeie burrito zonder gesmolten kaas, romige saus en vooral bonen? Gelukkig is er tegenwoordig voor bijna alles wel een vervanging te bedenken, door fabrikanten (kaas op sojabasis), of door mijzelf (de saus). Daarnaast heeft het van tijd tot tijd blijven aanbieden van lus-ik-nie-ingrediënten dan eindelijk geresulteerd in gewenning en uiteindelijk zelfs omarming. Zoals dus die bruine bonen, maar ook voor worteltjes, witlof en pure chocolade ging deze vlieger al op, onder luid gejuich van mijn man en mij. Blijven proberen dus, is het motto, de aanhouder wint!

Pudding:
100 gram suiker
600 ml soja- of rijstmelk
150 ml soja- of rijstcuisine
1 (afgestreken) theelepel zout
40 gram maizena
Koffiesaus:
1,5 dl espresso
1,5 eetlepel suiker
7 gram maizena
Garnering:
2 eetlepels suiker

Karamel, het blijft lekker! De suikerstoot die het onherroepelijk met zich meebrengt, het is immers gebrande suiker, neem ik af en toe op de koop toe. Het bereiden van dit dessert vergt wat geduld en aandacht, maar het kan eigenlijk niet mislukken. Wel is een pan met dikke bodem een must! Het zout lijkt misschien een rare toevoeging, maar werkt als smaakversterker en maakt echt verschil. De pudding, die ook in een grote kom kan afkoelen uiteraard, is zonder de garnering ook al lekker! Maar een extra feestelijke toets is soms wel leuk. De koffiesaus is super gemakkelijk te maken. Ik vind het bittere ervan een heerlijk contrast voor het zoet, maar chocoladesiroop is een prima variatie. Het suikerwerkje maakt het (visueel) helemaal af.

Voor 3 personen:
200 gram peultjes
200 gram waspeen
1 stronkje broccoli
250 gram basmatirijst
2 eetlepels zonnebloemolie
1-2 eetl. milde rode currypasta  
500 ml water
2 kruidenbouillontabletten
300 gram (scharrel)kipfilet


Vreemd genoeg verdwijnen prima recepten soms zomaar in de vergetelheid. Maar deze maaltijdsoep heb ik onlangs weer ontdekt. Toen Evert nog een kleuter was moest ik heel voorzichtig zijn met de currypasta, vanwege de scherpte. Gelukkig kan hij wat pit in zijn eten nu wel waarderen. De soep is voldoende als hoofdgerecht voor drie personen. Per persoon meer voeg je 200 gram groente, 100 gram kipfilet, 175 ml water en zo'n 80 gram rijst toe. Varieren kan met bijvoorbeeld taugé, sugar snaps, rode paprika, alles wat lekker beetgaar en knapperig blijft! De currypasta die ik gebruik is van het merk Patak's, zo'n beetje in alle supermarkten verkrijgbaar en ten minste vrij van kokos en melk. Zelf maken kan natuurlijk ook, maar soms dient gemak de mens!

350 gram bloem
300 gram suiker
1 zakje bakpoeder (16 gram)
mespunt zout
250 gram vloeibare margarine
250 gram soja yoghurt naturel
(beker à 500 ml, Alpro)
100 gram pure chocolade
300 gram gekookte biet
zakje chocoladeglazuur
(100 gram, Baukje)


Een van mijn zelfgeknutselde lievelingsbaksels, het was meteen bij de eerste keer uitproberen raak en de tulband is nog nooit mislukt! De bieten voorkomen dat de cake droog wordt en geven hem een mooie, roodachtige kleur en fijne smaak, zeker in combinatie met de chocolade. Ik vind de cake op de tweede of zelfs derde dag het lekkerst, dus maak ik hem altijd ten minste een dag van tevoren. Uiteraard kun je ook een gewone rechthoekige cake bakken, een ronde - in een springvorm -, of cupcakes. Een hartvorm was natuurlijk helemaal leuk geweest voor Valentijn, maar het beslag is voor een vorm van 1,5 - 2 liter, dus ik heb gekozen voor een flinke tulband. De versierselen maken het dan weer wel lekker toepasselijk: suikerhartjes en (oneetbare) rozenblaadjes.

Voor 3-4 personen:
1 pak gehakte spinazie
(750 gram, diepvries)
1 chorizo-worst (250 gram)
halve - 1 rode peper
2 teentjes knoflook
150 ml soja- of rijstcuisine
2 bosuitjes
1 theelepel zout

Een tijdlang was naast de gebruikelijke riedel aan producten ook tomaat hier in huis taboe. Dat was echt lastig, want hoe eet je nu pasta? Gelukkig leent spinazie zich uitstekend om een lekkere saus te maken. Het is vrij neutraal van smaak en om te zorgen dat het niet zoetig of weeïg wordt, moet je het wat pit geven. Dat lukt prima met chorizo, een van oorsprong Spaanse, stevige worstsoort. Een kenmerk is dat er paprikapoeder in zit, die de worst een roodachtige kleur geeft en die sterk kan variëren in scherpte. Wanneer je een scherpere chorizo gebruikt, is minder tot geen pepertje nodig. In plaats van chorizo kun natuurlijk ook oerhollandse cervelaat gebruiken, maar bijvoorbeeld de 'grove chorizo' van Albert Heijn is in ieder geval melkvrij.

Voor 24 stuks:
24 loempiavelletjes 
300 gram rundergehakt
3 lente-uitjes
1/3 rode peper
2/3 theelepel zout
1 theelepel gemberpoeder
1 eetlepel zonnebloemolie

Al heel lang wilde ik ze eens maken, de dim sum die je in films en boeken wel eens voorbij ziet komen: kleine Chinese deegbuideltjes met vullingen als gehakt, garnalen, groente en zelfs fruit. Ze kunnen worden gestoomd, gebakken en gefrituurd, de mogelijkheid tot variëren en dus om allergieën heen te werken is eindeloos. En dit weekend is het er eindelijk van gekomen. Het bleek een leuk werkje en verrassend gemakkelijk. Wij hebben ze als avondmaaltijd gegeten, met salade erbij, maar ze zijn ook heerlijk als voorafje, borrelhapje of als snack. Je moet er even voor naar de toko, waar je in het vriesvak de benodigde flinterdunne deeglapjes vindt. Ik heb de 'Tyj spring roll pastry' van het merk Spring Home gebruikt (12,5 x 12,5 cm),

Voor 3 personen: 
olijfolie om in te vetten
1 liter (niet te zoute!)
groentebouillon
250 gram polenta

Deze week werd mijn man benaderd door een ex-collega, die zich herinnerde dat onze zoon voedselallergie heeft. Inmiddels had ze zelf ook een kind en zojuist was bekend geworden dat hij allergisch is. Naast melk onder andere voor aardappel. Dat zette mij wel even aan het denken. Een kind dat twee vanzelfsprekende lekkernijen, chips en frieten, niet mag... Dat is echt pech! Gelukkig zijn er in de supermarkt tegenwoordig varianten te koop als groente- en natuurlijk Mexicaanse maistortillachips. Maar frietjes, daar is niet zo gauw vervanging voor. Voor al diegenen die geen aardappel verdragen (en voor degenen die gewoon eens iets anders willen) heb ik wat research gedaan en ben aan het experimenteren geslagen, voor een smakelijk alternatief.

1 kg (iets) kruimige aardappelen
500 gram zuurkool
2 rookworsten
450 gram diepvrieserwten
ca 1 eetlepel zonnebloemolie
peper, zout
wat vlokjes harde, of wat
kneepjes vloeibare margarine

Vrijwel iedereen heeft wel iets dat hij niet (graag) lust. Vaak groei je daar na je kindertijd overheen. Zo lusten veel kleintjes geen spruitjes, witlof of zuurkool. De smaak is net iets te bitter of te sterk. Nu ik er zo over nadenk is er maar weinig wat ik zelf niet lekker vind. Maar kastanjepuree, een weeïg herfst- en winteringrediënt, komt er dicht bij in de buurt. Evert was geen zuurkoolfan, maar ik heb hem met trucs toch weten te verleiden en nu staat deze gezonde groente gelukkig regelmatig op het menu. Ik heb een slimme zomervariant met 'choucroute', zoals onze zuiderburen zeggen, die komt later dit jaar aan bod. Maar de doorslag voor mijn zoon gaf een ovenschotel. Op de een of andere manier worden ovenschotels bijna altijd met plezier gegeten.

300 gram bloem
150 gram suiker
1 zakje bakpoeder (16 gram)
kwart theelepel zout
175 ml soja- of rijstmelk
75 ml rijst- (of zonnebloem)olie
50 ml Pastis, Ouzo of andere anijsdrank
300 gram courgette
50 gram gestampte muistjes
halve eetlepel soja- of rijstmelk
roze of blauwe muisjes 

Laat me beginnen met iedereen een gelukkig en gezond nieuwjaar toe te wensen! Dat de allergie voor allen meer een uitdaging dan een last mag zijn in het dagelijks leven! Het is alweer drie dagen geleden, de geboorte van 2014. Tijd dus voor een mooi recept, iets met beschuit en muisjes... Zou je zo denken wanneer je de foto ziet. Maar laat je niet misleiden! Het is een heerlijke cake, vol vitamines op de koop toe! Oke, er is natuurlijk niemand die een nieuw jaar echt met geboorte in verband brengt. Maar ik zocht gewoon een bruggetje naar dit recept. Lekker creatief dacht ik zo. De cake kan uiteraard ook in een normale langwerpige vorm worden gebakken. Hij is dan net zo lekker. Maar een grapje op zijn tijd is ook wel leuk. 

Voor 15 broodjes:
225 gram bloem
half zakje gedroogde gist
halve theelepel zout
3 eetlepels zonnebloemolie
100-120 ml lauw water
500 gram varkensgehakt
20 gram paneermeel
1 theelepel zout
flinke snuif peper
derde theelepel nootmuskaat 

Bij vrijwel elke zichzelf respecterende Oud Hollandsche Gebakkraam zijn tegenwoordig zuivel- en eivrije bollen te bekomen. Ook allergie biedt handel! En dat is maar goed ook. Ik heb het niet zo op de oliebollenbakkerij... Altijd dat zoeken naar de juiste olietemperatuur. Dat eerste exemplaar, vanbuiten al donkerbruin, maar vanbinnen nog rauw met vloeibaar deeg. Die walm, die in je kleren en je haar gaat zitten. Het huis, dat na een kwartier luchten nóg stinkt. En dan heb ik het niet eens over de twee liter prima olie, na die ene keer bakken nergens meer goed voor. Derhalve begeef ik mij op oudjaarsmorgen al sinds jaren naar deze of gene kraam voor een grote zak oliebollen met poedersuiker, en ik heb nog nooit nul op rekest gekregen.