2 / 5
5
<
Onlangs las ik in Groot-Brittannië een opmerkelijk
bericht in een landelijke krant over de impact van
voedselallergie op school. Een basisschool had
een verbod ingesteld op het meenemen van kiwi’s
en mango’s voor de lunch of als tussendoortje.
Nu is mij wel bekend dat het steeds gebruikelijker
wordt dat kinderen geen brood met pindakaas
naar school mogen meenemen als er een klas
genootje te maken heeft met een (ernstige)
pinda-allergie, maar een verbod op fruit is nieuw
voor mij.
De schoolleiding weigerde voortaan kiwi’s en
mango’s, maar ook noten en pure chocolade als
verantwoorde tussendoortjes. Dit vloeide voort
uit angst voor een mogelijke allergische reactie
van één van de leerlingen of van iemand uit het
leerkrachtenteam. De directeur van de school
legde in de krant uit dat ze het risico niet kon
lopen dat er iemand binnen de school in een
levensbedreigende situatie terecht zou kunnen
komen. Het leek daarom beter om een totaalver-
bod voor bovenvermelde producten in te stellen
om zo de risico’s te minimaliseren.
Effectief?
Als ouder van een kind met voedselallergie dacht
ik in eerste instantie: ‘Wat fijn en wat goed dat de
schoolleiding hier zo daadkrachtig optreedt.’ Maar
naarmate ik er langer over nadacht en de zaak
vanuit verschillende standpunten ging bekijken,
kwam bij mij de vraag op of dit verbod nu wel zo
effectief is en of het ook breed wordt gedragen.
Ik dacht aan onze situatie thuis met betrekking
tot het wel of niet serveren van Nutella of pinda-
kaas. Een verbod op dit broodbeleg levert mis-
schien wel relatief meer ‘rust’ op aan tafel, maar
in mijn beleving is het ook nodig voor onze doch-
ter om te wennen aan situaties waarin andere
mensen in haar bijzijn wel pinda’s of noten eten.
Ook leren wij zo de andere kinderen om goed
rekening te houden met de voedselallergie van
hun zus(je).
Is het een goed idee als een school pindakaas verbiedt omdat een leerling of
leerkracht allergisch is? En moeten ook kiwi’s en mango’s op een verbodslijst als
iemand daarop heftig reageert? Overwegingen van redactielid Marije Bedaux.
Boosheid en angst
Natuurlijk is iedere situatie anders en reageert de
ene persoon nu eenmaal heftiger op producten
dan een ander, maar dat een totaalverbod ook
averechtse effecten kan hebben, bleek verder uit
het krantenvoorbeeld. Ik betwijfel daarom of een
dergelijk verbod echt bijdraagt aan een veilige en
prettige leeromgeving voor leerkrachten en leer-
lingen. Wat is het geval?
In het artikel reageerden ouders die niet met
naam of toenaam in de krant wilden staan. Eén
van hen vertelde dat haar dochter zich angstig
had gevoeld met een paar Oreo-koekjes op zak.
Ze voelde zich min of meer bedreigd toen zij er
achter kwam dat de koekjes eigenlijk verboden
waren. De dreiging kwam met name door de
houding van het team, dat onbewust een angstige
omgeving had gecreëerd. Veel kinderen reageer-
den ook boos en overstuur als bij hen de ‘verboden
producten’ werden afgenomen tijdens een
controle van de lunchtrommels.
Ondanks alle goede bedoelingen wordt op deze
manier een negatieve houding gevormd jegens
kinderen en leerkrachten met voedselallergie.
Ook zijn er ongetwijfeld ouders die hun kinderen
producten (in het geheim) meegeven met alle
gevolgen van dien. Of wat te denken van het
sociaal isolement van allergische mensen als
anderen bewust de betreffende kinderen of
leerkrachten met allergie gaan buitensluiten
als ‘de boosdoeners’?
Goede voorlichting
Goede communicatie is naar mijn mening van
essentieel belang in dit verhaal. Wellicht waren de
boze en verontwaardigde reacties weggebleven
als er goed en duidelijk was uitgelegd waarom
de desbetreffende producten op school worden
vermeden. Wat heeft de directeur nog meer
overwogen en wat maakt dat hij of zij kiest voor
deze optie? Misschien zou het helpen om ook de
kinderen met voedselallergie hierbij te betrekken.
Organiseer een bijeenkomst en
laat een arts het medische ver-
haal en de ernst van de situatie
uitleggen.
En wat betreft een totaalverbod
kan ik mij voorstellen dat je zo wel
de risico’s beperkt, maar je kunt niet
overal en altijd alles controleren.
Hopelijk besteedt deze school niet alleen
aandacht aan preventie, maar ook aan
het accepteren van voedselallergie in
zijn geheel en aan een daadkrach-
tig optreden in het geval van een
allergische reactie.
Marije Bedaux
//
Reageren?
redactie@
voedselallergie.nlDiscussie
Onbekend maakt onbemind…