8 ALLERGIE & VOEDING VRAAG HET DE PSYCHOLOOG Hoi Marian, Wat een goede vraag! Allereerst: wat knap dat je deze vraag stelt en dat je open bent over de uitdagingen waar je als moeder tegenaan loopt. Het is een vraag die bij veel ouders speelt, zeker in de jaren waarin kinderen van kind naar jongvolwassene groeien. Sociale contacten worden voor tieners steeds belangrijker en eten is vaak een vast onderdeel van die sociale momenten. Het is niet vreemd dat jouw zoon nu minder met je deelt en probeert zijn eigen weg te vinden. Tegelijkertijd is het volkomen logisch dat jij je zorgen maakt over zijn veiligheid en hoe hij met zijn allergie omgaat. Hoe vind je als ouder de balans tussen zorgen en loslaten? DRANG NAAR ZELFSTANDIGHEID De puberteit is een periode van groei, zowel fysiek als emotioneel. Tieners zijn druk bezig met het ontwikkelen van een eigen identiteit en onafhankelijkheid. Voor jouw zoon betekent dat waarschijnlijk ook dat hij zijn allergie probeert vorm te geven in een leven dat hij zelf inricht. Misschien voelt hij FOTO JAN BUTEIJN ILLUSTRATIE ISTOCK zich beperkt door zijn allergie of wil hij gewoon ‘normaal’ zijn. Hij wil erbij horen en meedoen met zijn vrienden. In de puberteit vindt er dus vaak een verschuiving plaats: als kind ben je afhankelijk van je ouders, maar als puber word je steeds afhankelijker van je vrienden. Het is belangrijk om je ervan bewust te zijn dat deze drang naar zelfstandigheid bij de leeftijd hoort. Tieners zoeken grenzen op, ook letterlijk: ‘Hoe ver kan ik gaan zonder dat het misgaat?’ Hoewel dat spannend kan zijn, is het ook een belangrijke leerfase. Je vraag of je het gesprek moet blijven aangaan of dingen moet loslaten, is heel relevant. Het antwoord is: beide. Het blijft jouw taak als ouder om de veiligheid van je zoon te waarborgen, maar tegelijkertijd is het goed om hem meer verantwoordelijkheid te geven en hem het vertrouwen te geven dat hij verstandige keuzes kan maken. HOE PAK JE DIT DAN AAN? Er zijn een aantal dingen die je zouden kunnen helpen om het gesprek aan te gaan. 1. Bouw aan vertrouwen Laat je zoon weten dat je hem vertrouwt. Dit In gesprek met een puber over allergie Psycholoog Nadine Vousten geeft advies Marian (48): Hoe praat ik met mijn puber over zijn allergie? Ik ben moeder van een zoon van 14. Hij is al zijn hele leven ernstig allergisch voor noten en pinda's. Vroeger konden we daar best goed over praten samen, maar sinds hij in de puberteit zit niet meer. Hij wil niet delen hoe hij er bijvoorbeeld mee omgaat op school en vertelt ons niet over de spullen die hij bij de supermarkt koopt (ze gaan daar in de pauzes met een groepje heen). Hoe kan ik met hem het gesprek openen over zijn allergie? En zeker weten dat hij het juiste doet bij een reactie? Of moet ik het juist loslaten? Soms maak ik me zorgen om zijn toekomst. kun je bijvoorbeeld doen door te benoemen wat hij goed doet. Bijvoorbeeld als je ziet dat hij een etiket bestudeert. Zeg iets als: ‘Mooi om te merken dat jij al zo verantwoordelijk bent. En tegelijk hoop ik dat je het blijft delen als je wel een reactie krijgt, want dat kan natuurlijk altijd gebeuren.’ Hierdoor voelt hij zich gewaardeerd en zal hij eerder geneigd zijn om open met je te praten. 2. Maak het onderwerp bespreekbaar zonder druk Probeer het onderwerp luchtig en informeel aan te kaarten, bijvoorbeeld tijdens een autorit of tijdens het koken. Dit zijn momenten waarop de druk lager is en hij zich meer op zijn gemak kan voelen om te praten. Stel open vragen, zoals: ‘Wat helpt jou om je veilig te voelen met je allergie als je met vrienden bent?’ of ‘Hoe pak je het aan als je niet zeker weet of je iets kan eten?’
RkJQdWJsaXNoZXIy NzkyMjk=