27 ALLERGIE & VOEDING Nadine Vousten is psycholoog en werkt als behandelcoördinator op een peuter behandelgroep voor kinderen met een taalontwikkelingsstoornis. Ze is allergisch noten, pinda, ei, soja, basilicum en oregano. ‘Het werken met kleine kinderen brengt uitdagingen met zich mee. Als behandelcoördinator ben ik veel achter de computer te vinden, maar ik help bijvoorbeeld ook mee tijdens de lunch op de peutergroep. Tijdens de lunch smeren we de boterhammen van de peuters en daar staat een pot pindakaas op tafel. Gelukkig heb ik hierin, samen met mijn collega’s, een (voor mij) veilige manier gevonden. Zo eet ik zelf niet tijdens de lunch op de groep, dat doe ik daarvoor of erna. Ik neem mijn eigen brood mee naar werk, om zeker te weten dat het veilig is. Met mijn collega’s heb ik bovendien afgesproken dat zij de boterhammen met pindakaas smeren. Handjes wassen kunnen de meesten al zelf. Voor de zekerheid kom ik niet aan mijn gezicht en was ik mijn handen goed met zeep voordat ik zelf mijn lunch opeet. Als ik ergens begin met werken, vertel ik meestal niet meteen aan iedereen hoe allergisch ik ben. Meestal pas wanneer zich een situatie met eten voordoet. Bij mijn vorige banen heb ik het vaak wel eerst tegen de teamleider verteld, zodat er iemand alvast op de hoogte was en eventueel kon meedenken. De rest van de collega’s volgden dan vanzelf. Ik doe er nooit geheimzinnig over, maar ik maak er ook geen groot ding van. De allergie hoort nu eenmaal bij mij en zegt niks over hoe ik mijn werk doe. Mijn collega’s zijn heel begripvol en laten mij de controle houden over de (eet)situatie, ook als we buiten de deur wat eten. Zo mag ik bijvoorbeeld het restaurant kiezen als we uit eten gaan. Als het niet lukt om een geschikt restaurant te vinden, dan passen zij zich makkelijk aan en kiezen we een ander soort uitje of eten iets wat uit de supermarkt komt. Dat is superfijn!’ « Jan Buteijn werkt als eventfotograaf in de evenementenbranche en komt daardoor op veel verschillende locaties. Hij is allergisch voor koemelk. ‘Als fotograaf ben ik vaak aanwezig bij zakelijke bijeenkomsten en congressen, op uiteenlopende tijdstippen van de dag. Daardoor maak ik regelmatig eetmomenten mee op locatie. Omdat ik een koemelk- eiwit-allergie heb, moet ik altijd alert zijn. Als ik het op tijd doorgeef, gaat het meestal goed, maar ik blijf altijd dubbelchecken. Voor de zekerheid zorg ik dat ik zelf iets bij me heb of van tevoren genoeg gegeten heb; ik ga ervanuit dat je niet overal veilig kunt mee-eten. In het begin vertel ik collega’s meestal niet meteen over mijn allergie, maar het komt vaak vanzelf ter sprake wanneer er eten wordt rondgebracht of als er een aparte maaltijd voor mij geregeld is. Dat verloopt meestal soepel. Grote aanpassingen heb ik gelukkig niet hoeven doen. Het draait vooral om goed voorbereid zijn en duidelijk communiceren, zeker met het personeel op locatie. Als zij begrijpen wat er speelt, is er vaak meer mogelijk dan je denkt en dat maakt het werk een stuk prettiger.’ ‘Ik moet altijd alert zijn’ ‘Mijn collega's smeren de pindakaas’
RkJQdWJsaXNoZXIy NzkyMjk=