snoepjes138px'Zo'n heftige reactie, da's toch niets voor mij?'

Terwijl ik aan het werk ben, ligt er een zak met bananenschuimpjes op mijn bureau. Ik eet er een, twee, drie... Maar dan krijg ik het warm; ik voel dat mijn huid gloeit en in de weerspiegeling van mijn computerscherm zie ik dat mijn gezicht rood is en mijn lippen gezwollen zijn. Alles jeukt en de galbulten nemen per seconde toe. Ik ben opeens ook ontzettend benauwd.

Ik trek mijn bureaula open en neem extra Tavegil in. Inmiddels doet mijn hart raar en heb ik iets wat op opvliegers lijkt. Toch neem ik maar extra Ventolin. Ik zie dat er ook nog prednisolon ligt... Ook dat neem ik in.

Een collega brengt me naar de huisarts. Die is boos. Of ik me wel realiseerde dat ik een anafylactische shock heb gehad. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis was slimmer geweest. Oh. De KNO-arts was niet al te lang daarvoor ook al boos toen ik binnen kwam lopen met benauwdheid, opgezwollen lippen en een dikke keel en ik tegen hem zei 'dat hij zich toch wel erg druk maakte'.

Thuis ben ik toch wat geschrokken en boos. Allergisch en intolerant: oké, maar zulke heftige reacties passen niet bij mij. Bovendien, bananenschuimpjes stonden niet op de lijst van verboden producten. Medische ellende genoeg; dit hoeft er echt niet bij! Maar als al mijn behandelend artsen zeggen dat dit wel kan, besef ik dat ik ook de voedselovergevoeligheden serieus moet nemen.

Ben ik daarna bang? Nee, dat niet. Ik heb nog wat andere medische dingetjes waaraan ik ook dood kan gaan. Als ik voor al die dingen bang moet zijn, heb ik geen leven meer. Voorzichtig? Ja. Nu wel. Onhandig? Ja, dat vooral. Je moet er altijd en overal rekening mee houden."

Anke heeft voedselallergie en schreef haar verhaal in een artikel over hoe mensen omgaan met anafylaxie. Wil je het hele artikel lezen? Word lid en ontvang kwartaaltijdschrift Allergie en Voeding 4x per jaar in de bus.

In Ervaringsverhalen vertellen mensen hoe ze met voedselallergie omgaan. Stichting Voedselallergie benadrukt het persoonlijke karakter: wat voor de één geldt, hoeft niet op te gaan voor een ander. Overleg voor je behandeling altijd met je arts.