Dit is dé periode om lekker op vakantie te gaan! Even bijkomen van alle stress op je werk of je studie en nergens aan denken. Dat geldt ook voor mensen met een allergie, maar is dat wel zo makkelijk, op vakantie gaan naar het buitenland?

In deze blog neem ik jullie mee naar mijn lievelingsbestemming: Curaçao. Mijn moeder is daar geboren en bijna mijn hele familie woont daar. Ik ben er geweest in 2016 en ik ben net terug, nu ben ik nog lekker bruin aan het tikken! J Het is niet voor niets dat ik deze bestemming met jullie wil delen, ik heb namelijk twee totaal verschillende ervaringen met eten op dit eiland.

Ik zal beginnen met 2016. Na jaren niet op Curaçao geweest te zijn, ging ik dan eindelijk er weer heen. Maanden van tevoren was ik al blij en enthousiast en ik hoopte dat Remco (mijn vriend) net zo blij zou zijn als ik. Elke dag naar het strand, prachtig weer en heerlijk eten. Ik had net gehoord dat ik alleen nog maar allergisch was voor ei, noten, pinda en vis en dat was een stuk minder dan voorheen (check daarvoor mijn vorige blog). Nu kon ik vast nog veel meer eten dan vroeger en het eten daar is heerlijk, tenminste zo was het in mijn herinnering. In april was het dan eindelijk zo ver, we vertrokken voor twee heerlijke, zorgeloze weken.

Jullie voelen misschien al aankomen dat het niet zo zorgeloos verliep als dat ik had gehoopt en jullie onderbuikgevoel klopt… helaas. In de eerste week heb ik eierpasta gegeten. Dat wist ik natuurlijk niet op het moment dat ik het at. Tot die betreffende dag was ik mij totaal niet bewust van eierpasta. Overal waar ik eet, wordt er namelijk gekookt met tarwepasta en daar heb ik nooit last van. In eerste instantie was er niet zoveel aan de hand, ik heb lekker gegeten en we waren gezellig aan het natafelen. Maar na ongeveer een uur voelde ik mij misselijk worden. Extreem misselijk. We besloten naar huis te gaan en naar bed te gaan, misschien had ik gewoon last van de hitte of was ik oververmoeid door de jetlag. Ik viel in slaap en na ongeveer een uur werd ik wakker van de misselijkheid. Ik zal jullie de details besparen, maar die nacht heb ik op de wc doorgebracht. Helaas op de ‘double dragon-manier’. Leuke anekdote tijdens die nacht: Remco kwam binnen om te kijken of hij mij kon helpen. Lees: mijn haar vasthouden. Het eerste wat hij zei toe hij de badkamer binnenkwam was: ‘Hmm, dat is de pasta.’ Hier lachen we nu nog om. Uiteindelijk ben ik, ergens in de ochtend, weer naar mijn bed gegaan en heb ik nog een beetje geslapen.

De volgende ochtend werd ik wakker en zette de allergie helaas door. Die hele dag bleef de badkamer, waar het overigens continu dertig graden is, mijn beste vriend en kon ik niets. Ik baalde ontzettend dat deze dure vakantie door de wc gespoeld werd, letterlijk en figuurlijk. De derde dag voelde ik mij beter. Maar toen kreeg ik extreme uitslag in mijn gezicht. Ik zwol helemaal op en ik zag er niet meer uit, zoals mezelf. Je begrijpt dat ik alle mogelijke allergiepillen al geslikt had in die afgelopen twee dagen, dus ik schrok van deze reactie. Dat was het moment dat ik in paniek raakte en dat ik naar een dokter wilde. Laat dan nou precies Koningsdag geweest zijn en laat er die dag geen dokter beschikbaar zijn.

We besloten naar het ziekenhuis te gaan, want meer opties zagen we niet. In het ziekenhuis moesten we wachten, heel lang wachten. Je moet sowieso geduldig zijn als je naar dit eiland gaat, maar dit was nou net niet het moment. Na uren wachten, waren we eindelijk aan de beurt. Ik hoopte op medicatie of in ieder geval iets waardoor ik mij beter zou gaan voelen. Dit kreeg ik niet. Ik kreeg een beterschap. Mijn dermatoloog heeft de foto’s gezien van die dag en schrok zich rot. Achteraf zei ze dat ik in elk ander land opgenomen was in het ziekenhuis met een infuus. Ik weet niet of ik me hier nou goed of niet goed over moet voelen. Ik heb van haar speciale medicatie gekregen, voor het geval dat ik ooit weer in deze situatie terecht kom.

Gelukkig werd ik na ongeveer vier á vijf dagen beter en konden we weer op pad. Normaal ben ik niet echt moeilijk, maar nu werd ik een beetje angstig om ergens te eten. Ze spreken Nederlands op Curaçao, dat is het probleem niet, maar toch vertrouw je niet precies wat er in je eten zit. Het resultaat daarvan was dat we vooral gingen eten bij fastfoodketens zoals de McDonalds, KFC of de Subway. Na een paar dagen waren we dat natuurlijk wel zat en durfde ik ook weer een beetje uiteten te gaan in restaurants. Als je goed meeleest, merk je dat de twee weken nu ongeveer voorbij zijn en dat was dus ook zo. Ik heb dus een paar keer kunnen eten zonder ziek te worden, maar echt top heb ik mij die vakantie niet gevoeld.

Mensen die mij goed kennen, weten dat ik niet houd van negativiteit, dus ik kan deze blog natuurlijk niet nu stoppen! Daarom ga ik jullie nu nog iets vertellen over de vakantie van dit jaar! Ik ben net terug en vijf kilo zwaarder, dus dat belooft veel goeds, denk je niet?

Vorig jaar hebben we een restaurantje ontdekt en dat is bij uitstek mijn lievelingsrestaurant van de wereld: The Ribs Factory. Spareribs en kip zijn mijn guilty pleasures en daar mag je mij altijd voor wakker maken. Het eerste wat wij dus hebben gedaan toen wij aankwamen dit jaar, was eten bij The Ribs Factory: spareribs, frietjes en cola. De coleslaw mag Remco lekker opeten, want daar zit mayonaise en dus ei in. Deze vakantie hebben we hier overigens nog eens vier keer, schaamteloos, gegeten.

De angst van het eten was ik nu wel een beetje kwijt, op de pasta’s na, dus overal waar we kwamen heb ik ongeveer tien keer gezegd wat ik niet mag eten, gevraagd wat er precies wel in zat en duidelijkheid geëist. Misschien was ik niet de makkelijkste klant, maar daar ben ik wel overheen. We hebben van alles gegeten: alle soorten vlees, aardappeltjes, rijst, frietjes, salades, kip en natuurlijk IJS! En alles is goed gegaan! J

Ik wil jullie meegeven dat je altijd goed op moet letten wat er in je eten of drinken zit. Vergeet niet dat er in sommige cocktails of andere alcoholische dranken soms ei, melk of noten zitten. Dat vanille-ijs soms gemaakt wordt met ei en/of noten. En niet te vergeten dat er altijd restaurants zijn die bakken in arachideolie (pindaolie) wat voor sommige mensen, waaronder mijzelf, echt dodelijk is!

Op vakantie gaan met een allergie kan zeker, maar blijf goed opletten en vraag liever een keer te veel dan te weinig! Hoe zijn jullie ervaringen met allergieën op vakantie? Laat het weten onder deze post! Ik hoor ook graag wat je van mijn blog vindt en waar je graag meer over zou willen lezen.

Liefs,

Sophia