Koken met Yvonne

ca 1 liter:
1 pakje opklopbare room
175 ml zuivelvrije gecondenseerde melk
100 gram vijgenjam
2 eetlepels sinaasappellikeur






Vele keren heb ik getracht lekker roomijs zonder zuivel en ei te maken, eigenlijk altijd tevergeefs. Ik gaf nooit op, maar menig probeersel belandde in de prullenbak. Het eindigde in een onhanteerbare keiharde massa, ondanks 101 keer doorroeren. Of het was niet romig genoeg, of een sneu slap aftreksel van het Echte Werk. Tot ik het met geconsdenseerde zuivelvrije melk probeerde. Hét wonderbaarlijke, onmisbaar gebleken ingrediënt! Het ijs blijft hiermee mooi zacht, zonder te kristalliseren en het smaakt voortreffelijk. Een ijs dat altijd lukt en waar je geen omkijken naar hebt als het eenmaal in de vriezer staat, wie wil dat nou niet? 's Morgens gemaakt en 's avonds op je bord. Ook na een paar dagen is het nog lekker, maar zover komt het meestal niet...

Voor 2 personen:
400 ml soja- of rijstmelk
100 ml soja- of rijstcuisine
50 gram griesmeel 
1-2 eetlepels suiker
snufje zout

Evert en ik zijn echte papliefhebbers, in alle soorten en maten: warm of koud, of het nu havermout, rijst, boekweit of griesmeel is. Wij lusten er zogezegd wel pap van! Manlief heeft er niks mee op, en daarom maak ik het graag als die er een keer niet is. Overdag als lunch (de drie eerstgenoemde), of 's avonds als onderdeel van een makkelijke maaltijd voor twee, als aanvulling op een kom broccolisoep met stukjes witte vis (waar ik later nog op terug zal komen), griesmeelpap. Nu was het jaren terug met sojamelk nog behelpen met de smaak, maar daarmee is het in de loop der jaren meer dan goed gekomen. Rijstmelk was helemáál naar, een beetje weeïg en muf, wat ik maskeerde door een stukje sinaasappel- of citroenschil mee te koken.

Op sojabasis (500 ml):
1 liter sojamelk (géén lightversie)
250 gram suiker 
halve theelepel zout
1 vanillestokje
Bij soja-allergie (ca. 425 ml):
1 liter rijstdrank
1 pakje rijstcuisine (250 ml)
200 gram suiker
halve theelepel zout
1 vanillestokje

Het nieuwe jaar is nog maar net aangebroken en waarschijnlijk zitten velen van jullie nog in de relaxmodus. En hebben de meesten ook even genoeg van het vele eten én het koken. Daarom deze keer een lui recept voor later gebruik: zuivelvrije gecondenseerde melk. Alvast handig om in huis te hebben, want je kunt er geweldige dingen mee doen, zoals ik binnenkort zal laten zien! Zo is het onmisbaar voor het maken voor bonbons, ijs en andere lekkernijen. Voor nu echter, kun je het, als je van zoet houdt, ook door de koffie of thee roeren. Affijn... Je hebt vast wel een pak houdbare soja- of rijstmelk in de voorraadkast staan, wat suiker en hopelijk ook een vanillestokje. Dan moet je een paar minuten aan de slag en laat je vervolgens gewoon het fornuis en de tijd hun werk doen.

Voor het biscuitdeeg:
200 gram bloem
50 gram cacaopoeder
1,5 theelepel bakpoeder
1 theelepel baksoda
driekwart theelepel zout
300 ml sojamelk
1,5 theelepel appelciderazijn
2,5 eetlepel maizena
100 ml vloeibare margarine
200 gram suiker

En verder:  *  3 eetlepels Kirsch (slijterij), 2 potjes kersen (à ca 140 gram uitlekgewicht), 1 kuipje Tofutti Creamy Smooth Original (225 gram), 1 pakje soja cuisine (250 ml), 1 zakje Klop-fix slagroomversteviger, 2 zakjes vanillesuiker en een stuk pure cholocolade. * Tja, het is me een hele lijst aan ingrediënten, maar dan heb je straks ook een pronkstuk op stafel staan! Ik hou van deze taart, die gasten versteld doet staan met zijn luxe uitstraling en heerlijke smaak, die niet in het minst doet vermoeden dat het hier om 'dieetkost' gaat. Ik kwam hem op het spoor toen ik de chocolade-kersencakejes bedacht had, en hij pakte perfect uit. Omdat hij met een 'roomkaas'mengsel wordt ingesmeerd, bevat de taart wel soja. Wil je hem sojavrij maken,

Voor een klas vol kinderen:
32 knakworsten (ca 4 blikken/potten)
8 velletjes diepvriesbladerdeeg
(Koopmans)
kommetje water







Tegenwoordig worden feestdagen op school vaak met een gezamenlijke maaltijd gevierd. Nog even en dan zullen vele ouders van basisschoolkinderen weer het verzoek krijgen om een gerechtje te maken voor de kerst- of winterviering. Als moeder van een allergische zoon, was ik altijd bereid mijn steentje bij te dragen, zodat ik zeker wist dat Evert wat lekkers mee kon eten, naast alle vervanging die ik hem verder mee gaf. Nadat ik ze een keer had gemaakt, vroegen de kinderen uit zijn klas elk jaar opnieuw weer om deze simpele, maar blijkbaar o-zo-onweerstaanbare knakworstbroodjes. Zoveel leuker om te zien dan in een 'gewoon' deegjasje. En dan ook nog gepresenteerd in een feestelijk (met kerstslingers) versierde mand, succes gegarandeerd!

125 gram rozijnen
125 ml rum (of water)
500 gram bloem
200 gram donkere basterdsuiker
1 zakje bakpoeder (16 gram)
mespuntje peper
1,5 eetlepel koekkruiden
have eetlepel zout
100 gram vloeibare honing
4 dl water
3 friszure appels

Een klassieker die vele varanties kent en die lekkerder is dan je zou verwachten: oudhollandse kruidkoek. Leuk om te maken nu de Sint weer in het land is. Mijn favoriete recept leerde ik van een vriendin: met rozijn en appel, die de koek lekker smeuig maken. De koek wordt langzaam gebakken, op niet al te hoge temperatuur. Hou er rekening mee dat het wellen van de rozijnen (overigens niet per se nodig) een paar uur duurt. Je kunt dit ook de avond van tevoren al doen. Koekkruiden, niet weg te denken in december, kun je eventueel zelf maken door 30 gram kaneel, 10 gram nootmuskaat, 10 gram gemalen kruidnagel, 5 gram gemalen korianderzaad en een snufje  witte peper en gemberpoeder te mengen, of hiermee naar smaak en dieet te varieren.

Voor 2 - 3 personen (0,5 liter):
250 gram handpeer (vruchtvlees,
zonder schil en klokhuis)
1 eetlepel water
1 eetlepel suiker
200 ml soja- of rijstmelk
100 ml soja- of rijstcuisine
kwart theelepel kaneel

Nu de dagen weer korter en kouder worden en de eerste herfststormen zich alweer hebben laten zien, hoor ik veel mensen om me heen opgetogen over hun bekers warme chocolademelk, liefst met slagroom. Inderdaad lekker. Maar wat nu als je geen cacao verdraagt, het niet lust of gewoon een keer wat anders wilt? Dan is dit het perfecte alternatief: warme perendrank met caramel en kaneel. Lekker na een wandeling 's middags, of gewoon 's avonds op de bank. Peer en kaneel zijn een klassieke en lekker herfstige combinatie, maar natuurlijk laat de drank zich ook prima zonder kaneel (voor wie deze specerij niet mag), of zelfs zonder peer, maar dan met appel, bereiden. Voor elk wat wils, dus. En slagroom is hoe dan ook overbodig!

ca. 35 stuks (= twee flinke bakplaten):
350 gram boekweitmeel (bv Koopmans)
175 gram geharde margarine
halve dl soja- of rijstmelk
snufje zout
evt. 1 theelepel koekkruiden
100 gram suiker
100 gram verse pompoen
1 kuipje Dr. Oetker Choco Dip Bruin
of andere (smelt)chocolade


Niets is zo leuk voor kinderen - en volwassenen - als grappige, schattige koekjes bakken, die je ook nog eens lekker op mag smikkelen. Een leuk idee voor de herfstvakantie, zeker in het kader van Halloween, om met je kleintjes aan de slag te gaan in de keuken. Bij kookwinkels en op internet vind je tegenwoordig leuke uitsteekvormen als spookjes, heksenhoeden, vleermuizen en pompoenen. Wie geen gewoon zanddeeg op tarwebasis mag, kan deze (glutenvrije) variant van boekweitmeel eens proberen. De koekjes zijn eerder chewy dan knapperig, maar sowieso erg lekker! Oogjes in verschillende maten kun je vinden wanneer je googelt op 'eetbare suikeroogjes', bij sites als partysweets.nl en moeskasfunhouse.nl.

Ca. 12 stuks
200 gram bloem
50 gram cacaopoeder
1,5 theelepel bakpoeder
1 theelepel baksoda (zuiveringszout)
driekwart theelepel zout
300 ml soja- of rijstmelk
1,5 theelepel appelciderazijn
2,5 eetlepel maizena
100 ml vloeibare margarine 
200 gram suiker
potje (350 gram) kersen zonder pit 

De mevrouw die ik drie jaar lang wekelijks als vrijwilliger bezocht is deze zomer overleden. Ze was aan de rolstoel gekluisterd, 87 jaar oud, al 6 jaar weduwe en ernstig ziek, maar het was ongelofelijk hoe opgewekt en vrolijk ze altijd bleef. Een voorbeeld voor velen. Ze was erg actief, naaide nog veel kleding zelf, kreeg computerles en zat nooit stil. Mijn woensdagmiddagen zijn nu vreemd kaal en leeg. Hoewel ik altijd 'U' ben blijven zeggen, voelde ze als mijn woensdagmiddagvrien- din. We dronken koffie, kletsen honderd-uit, gingen op pad naar het winkelcentrum in de wijk en maakten samen de puzzel en het cryprogram uit de krant. We hadden dezelfde humor en lachten wat af! Ik genoot van haar verhalen over vroeger, over haar klein- en achterkleinkinderen.

chocotopping*
250 gram banaanvruchtvlees
250 gram bloem, gezeefd
250 gram suiker
2 theelepels baksoda 
kwart theelepel zout
180 ml soja- of rijstmelk
1,5  theelepel (appelcider)azijn
60 ml rijst- of zonnebloemolie
1 theelepel vanille extract (of het merg van 1 stokje)

Uit eigen ervaring, maar vooral ook uit gesprekken met allergiepatiënten, weet ik dat qua eten het gemis aan 'normaal' gebak het allergrootst is. Koemelk-, ei- en nootvrije taarten, koekjes, cakes en ook desserts, ze lijken onbereikbaar, zeker aangezien ze vrijwel niet in de winkel te koop zijn. Gelukkig kun je tegenwoordig erg veel met soja, maar wie de pech heeft ook dáár niet tegen te kunnen moet echt goed zoeken. Helaas zijn vervangende producten als yoghurt en roomkaas nog steeds alleen op sojabasis te verkrijgen. Gelukkig is er wel cuisine en opklopbare room (onder andere op rijst-, kokos- en haverbasis), en daar kom je ook een heel eind mee! Om het voor de soja-allergischen onder ons...

klein scheutje olie
75 gram (volkoren)bloem
75 gram havermout
50 gram bruine suiker
70 gram (vloeibare) margarine 
3 friszure appels
150 gram bramen





Een simpel te maken en heerlijk toetje. Zeker wanneer je het serveert met een bolletje zuivel-, gluten- en sojavrij ijs van Professor Grunschnabel. Erg smakelijk bij deze crumble is hun Kyoto & Murasaki-ijs op basis van cranberry, cassis en frambozen met citrus en winterse specerijen (zie foto). Op de website vind je de circa 140 verkooppunten die Nederland rijk is; in de winkel kun je dan de ingrediënten bekijken (of vraag deze op via de website). Bij gebrek aan witte bloem heb ik voor mijn crumble volkorenbloem gebruikt en dat is me eigenlijk prima bevallen. Lekker verantwoord, net als de havermout. Het leuke vind ik dat de kleur van de bramen in de appels trekt, die daardoor mooi lichtroze worden.   

100 gram chocolade- (of carobe)reep*
60 gram gepofte tarwe- of kamutkorrels 
of Rice Krispies








Jaren ben ik op zoek geweest naar Rice Krispies: gepofte rijstkorrels in een knapperig, zoet jasje. Ik heb bij vele supermarkten gekeken, maar ik vond alleen ontelbaar veel varianten, waaronder die met chocola eromheen en dus met melkbestanddelen in de receptuur. Terwijl ik me van vroeger toch echt de eenvoudige variant herinnerde. Blijkbaar grijpt Nederland in het schap liever naar cereals die bol staan van suiker en kleurstof. Vandaag trof ik echter, zomaar bij Albert Heijn weer dozen aan van het merk Kellogg's. Zou ik al die tijd niet goed gekeken hebben? Inmiddels had ik mijn recept echter al verwezenlijkt met gepofte tarwe (De Halm) en gepofte kamut (Lima), beide te koop bij de Natuurvoedingswinkel en met weinig toevoegingen. 

100 gram geurige rijst (pandan, basmati)
500 gram volkorenbloem
1 zakje gedroogde gist (7 gram)
1 eetlepel honing
2,5 theelepels zout
100 ml soja- of rijstcuisine
175 ml handwarm water





Er is de laatste tijd een hoop gedoe over brood. Tarwe zou slecht zijn voor je buik en je gewicht, en spelt het antwoord op alle problemen. Massa's mensen bekeren zich dus tot het speltbrood, met als gevolg dat er een spelttekort dreigt te ontstaan, in ieder geval tot de volgende oogst, en dat de prijzen de pan uitrijzen. Ik ben meestal wat terughoudend wanneer het zulke hypes betreft. Gezond verstand lijkt mij doorslaggevender dan wat een gezondheidsgoeroe de wereld in slingert. Kun je niet tegen tarwe, en merk je dat je er inderdaad moe van wordt, dat je buik ervan opzet of pijn gaat doen, ja dan kan er spake zijn van een intolerantie of wellicht allergie en moet je na onderzoek door en overleg met een arts tarwe zeker laten staan. 

Voor 8 stuks:
500 gram bloem
40 gram margarine
zakje gedroogde gist (7 gram)
theelepel zout
halve eetlepel bruine suiker
60 ml soja- of rijstcuisine
200 ml water, lauw
grof zeezout ter garnering



Op vakantie in zuid-Duitsland doen we ons altijd tegoed aan Brezeln, ofwel pretzels: Elke bakker heeft er deze grote, zoute krakelingen in zijn vitrine liggen en nog nooit bleek er bij navraag melk of ei in te zitten. Ze zijn knapperig van buiten en zacht van binnen en hebben heerlijke grote knisperende zoutkorrels op de korst. In Nederland zie je ze helaas niet vaak. Ik heb dan ook regelmatig geprobeerd om ze zelf te bakken. Maar steeds leek het qua substantie vooral gewoon op een broodje. Tot ik me herinnerde dat bagels voor het bakken eerst in kokend water gaan, met een harde korst als gevolg. En ja hoor, bij de krakelingen bleek dat ook te werken. Het vormen van de pretzels is nog steeds niet mijn sterkste punt, maar de smaak en het mondgevoel kunnen er prima mee door!

Voor 15 stuks:
300 gram zelfrijzend bakmeel
200 gram griesmeel
rasp van 1 sinaasappel
snufje zout
100 ml soja- of rijstmelk
200 ml olijfolie
150 gram honing
150 gram rietsuiker
sap van 1 citroen (ca 50 ml)
2 eetlepels oranjebloesemwater


Oranjebloesemwater heeft een zeer typerende geur, die mij altijd meteen aan oosterse winkels doet denken. Het komt oorspronkelijk uit Marokko (in Nederland koop je het veelal in de Turkse of Marokkaanse winkel en soms in de toko) en wordt gedestilleerd uit de blaadjes van sinaasappelbloesem. Het combineert goed met sinaasappel en watermeloen, maar ook met rijst en stoofschotels. Waarbij je wel uit moet kijken dat het niet gaat overheersen. In deze cakejes geeft het water zijn typische smaak aan het glazuur. Of nou ja, ze heten cakejes, maar in feite heeft de substantie meer van een brossige koek. Hoe dan ook erg lekker. En voordeel is dat er geen ei en boter aan te pas komen, omdat de (oorsponkelijk Turkse) receptuur gebaseerd is op olijfolie. 

Pudding:
100 gram suiker
600 ml soja- of rijstmelk
150 ml soja- of rijstcuisine
1 (afgestreken) theelepel zout
40 gram maizena
Koffiesaus:
1,5 dl espresso
1,5 eetlepel suiker
7 gram maizena
Garnering:
2 eetlepels suiker

Karamel, het blijft lekker! De suikerstoot die het onherroepelijk met zich meebrengt, het is immers gebrande suiker, neem ik af en toe op de koop toe. Het bereiden van dit dessert vergt wat geduld en aandacht, maar het kan eigenlijk niet mislukken. Wel is een pan met dikke bodem een must! Het zout lijkt misschien een rare toevoeging, maar werkt als smaakversterker en maakt echt verschil. De pudding, die ook in een grote kom kan afkoelen uiteraard, is zonder de garnering ook al lekker! Maar een extra feestelijke toets is soms wel leuk. De koffiesaus is super gemakkelijk te maken. Ik vind het bittere ervan een heerlijk contrast voor het zoet, maar chocoladesiroop is een prima variatie. Het suikerwerkje maakt het (visueel) helemaal af.

300 gram bloem
150 gram suiker
1 zakje bakpoeder (16 gram)
kwart theelepel zout
175 ml soja- of rijstmelk
75 ml rijst- (of zonnebloem)olie
50 ml Pastis, Ouzo of andere anijsdrank
300 gram courgette
50 gram gestampte muistjes
halve eetlepel soja- of rijstmelk
roze of blauwe muisjes 

Laat me beginnen met iedereen een gelukkig en gezond nieuwjaar toe te wensen! Dat de allergie voor allen meer een uitdaging dan een last mag zijn in het dagelijks leven! Het is alweer drie dagen geleden, de geboorte van 2014. Tijd dus voor een mooi recept, iets met beschuit en muisjes... Zou je zo denken wanneer je de foto ziet. Maar laat je niet misleiden! Het is een heerlijke cake, vol vitamines op de koop toe! Oke, er is natuurlijk niemand die een nieuw jaar echt met geboorte in verband brengt. Maar ik zocht gewoon een bruggetje naar dit recept. Lekker creatief dacht ik zo. De cake kan uiteraard ook in een normale langwerpige vorm worden gebakken. Hij is dan net zo lekker. Maar een grapje op zijn tijd is ook wel leuk. 

Voor 15 broodjes:
225 gram bloem
half zakje gedroogde gist
halve theelepel zout
3 eetlepels zonnebloemolie
100-120 ml lauw water
500 gram varkensgehakt
20 gram paneermeel
1 theelepel zout
flinke snuif peper
derde theelepel nootmuskaat 

Bij vrijwel elke zichzelf respecterende Oud Hollandsche Gebakkraam zijn tegenwoordig zuivel- en eivrije bollen te bekomen. Ook allergie biedt handel! En dat is maar goed ook. Ik heb het niet zo op de oliebollenbakkerij... Altijd dat zoeken naar de juiste olietemperatuur. Dat eerste exemplaar, vanbuiten al donkerbruin, maar vanbinnen nog rauw met vloeibaar deeg. Die walm, die in je kleren en je haar gaat zitten. Het huis, dat na een kwartier luchten nóg stinkt. En dan heb ik het niet eens over de twee liter prima olie, na die ene keer bakken nergens meer goed voor. Derhalve begeef ik mij op oudjaarsmorgen al sinds jaren naar deze of gene kraam voor een grote zak oliebollen met poedersuiker, en ik heb nog nooit nul op rekest gekregen. 

3 cl citroensap
6 cl (droge) witte wijn
30 gram suiker
1 kaneelstokje, doormidden gebroken
2 kruidnagels
mespunt gemalen piment
mespunt (zwarte) peper
250 ml opklopbare room
reepjes citroenschil ter garnering
gemalen kaneel 

Wat een vreemd, mysterieus en grappig woord... Syllabub: een letterlijk eeuwenoud Engels drankje dan wel dessert, geboren in de tijd van de Tudors, en al genoemd in een boek uit 1537. Het woord komt vermoedelijk van Sillery, een gedeelte van de Franse Champagnestreek en bub, plat voor 'bubbly drink'.  Wellicht is het recept in de loop der tijd iets aangepast, maar de basis is en was altijd al gezoete room met wijn of likeur. En dat is nooit verkeerd, natuurlijk! Wat mijn variant kerstig maakt, is de toevoeging van winterse specerijen als kruidnagel en kaneel, maar deze zijn in feite optioneel. Wie ze niet verdraagt kan ze weglaten, of vervangen naar eigen inzicht. De wijn is trouwens ontdaan van alle alcohol, dus veilig voor de kleintjes.

350 gram pompoenblokjes
350 gram bloem
200 gram suiker
1 zakje bakpoeder (16 gram)
2 theelepels koek- of speculaaskruiden
1 theelepel kaneel
kwart theelepel zout
300 ml soja-, rijst- of havermelk
120 ml rijst- of zonnebloemolie
2 eetlepels ahornsiroop
poedersuiker

Ik hou wel van een goed potje griezelen. Vroeger moest je, als je zoals ik niet naar de videotheek wilde, maar afwachten of er wat spannends werd uitgezonden, meestal op vrijdag de 13e, of op Halloween. Tegenwoordig is elke gewenste film met Interactieve TV, Apple TV of Netflix binnen handbereik. Vandaar dat ik nu regelmatig zit te huiveren. In mijn eentje, dat wel, want mijn mannen houden er allebei niet van. Ik heb zelf niks met bloederig gedoe. Kettingzagen, grote messen en rondvliegende ledematen zijn aan mij niet besteed. Ik hou meer van suspense, van het onverwachte, het bovennatuurlijk en vooral (veel) suggestie. Muziek doet daarbij heel veel. Zoals in de klassieker Halloween 1. Eigenlijk zie je niks. Maar ik vind 'm eng! 

6 plakjes bladerdeeg
op margarinebasis, ontdooid 
6 afgestreken eetlepels suiker
1 theelepel kaneel

Het is lang geleden dat ik in Frankrijk was, maar naast de Pain au Chocolat was de Palmier toch wel een van mijn favorieten bij de plaatselijke bakkers. Je kent ze vast wel, van die grote zoete, bros-knapperige bladerdeegvlinders. Dit jaar op vakantie in Engeland vonden we ze ook in de supermarkt... Gelukkig zonder roomboter bereid, dus Evert kon ze zeer naar zijn genoegen proberen. In Nederland kennen we natuurlijk de krakeling, die hetzelfde smaakt. Eigenlijk is dit weer zo'n typisch Hollandse versnapering: lekker, maar veel te klein. En waarschijnlijk uitgestanst met een vorm, terwijl de heuse vlinder wat meer ambachtelijke arbeid vereist. Inmiddels weet ik hoe ik ze zelf kan maken, zij het als één- of tweehapsvariant. 

80 gram gedroogde cranberries
90 cl Limoncello (citroenlikeur)
1,5 dl soja- of rijstmelk, handwarm
1 zakje gedroogde gist (7 gram)
100 gram suiker
300 gram bloem
snufje zout
scheutje olijfolie
500 gram pitloze rode druiven



Nu de herfst weer een aanvang heeft gemaakt, zijn er volop druiven verkrijgbaar. Tegenwoordig bestaan er gelukkig pitloze varianten en ik koop eigenlijk nooit meer de gewone ouderwetse. Ik heb mij laten vertellen dat er aanvankelijk uiteraard wel een pitje in zit, maar dat dat tijdens het groeien van de druif langzaamaan oplost, waardoor we er onbekommerd op kunnen kauwen. Druiven zijn op hun best van eind augustus tot oktober. Deze week dan ook een heerlijk Italiaans druivenbrood, dat oorspronkelijk in Florence tijdens de wijnoogst werd bereid. De rozijnen, die ik in mijn versie heb vervangen door cranberries, verbeelden de oogst van het vorige jaar en worden mooi symbolisch gemengd met de druiven van de huidige oogst. 

40 gram quinoa (4 eetlepels)
120 ml water
200 gram havermout
(gewoon de snelklaar variant)
1,5 afgestreken theelepel zout
3 eetlepels zonnebloemolie

Ik ben dol op pitten en zaden. Soms in de yoghurt of over een salade, maar vooral aan brood geven ze extra beet en smaak. Helaas is Evert allergisch voor zo'n beetje alle soorten. Voor hem geen zonnebloempitten, sesamzaadjes, lijnzaad, pompoenzaad of pijnboompitjes. Gelukkig heb Ik ontdekt dat ook quinoa net dat beetje extra 'crunch' kan geven aan brood. Quinoa is in feite óók een zaadje, maar tot nu toe heeft Evert er nog geen enkele reactie op laten zien, evenmin als op mosterdzaadjes overigens. Het is dus een kwestie van voorzichtig uitproberen, of navragen bij de arts. Al eeuwen wordt het gewas in Zuid-Amerika verbouwd - de Inca's deden zich er reeds tegoed aan - en omdat het zo op graan lijkt wordt het ook in de maaltijd verwerkt als rijst of couscous.

75 ml cacaopoeder
150 ml water
250 ml (riet)suiker
mespuntje zout
theelepel vanille-extract
(of merg van 1 vanillestokje)

Soms is het leven hard voor mensen met een voedseluitdaging. Kijk in de zomer maar eens om je heen, overal lopen of zitten mensen te eten: appelgebak met slagroom, grote ijscoupes, lekkere cocktails. En wat moet je dan... Juist, je gaat op zoek naar vervanging. En je neemt zeker geen genoegen met 'minder'. Dat geldt zowel voor de smaak, als voor het uiterlijk van wat je eet, want het oog wil ook wat en een mooie presentatie is vaak al de helft van de lol. In feite is dit de reden waarom ik me in het koken voor deze doelgroep ben gaan verdiepen. Was ik met mijn peuter aan het winkelen, kreeg de ene dreumes een krentenbol: verboden. Een ander een plakje kaas of worst: verboden. De volgende liep te likken aan een ijsje: verboden.